O domingo regresei da viaxe a Terra Santa. Nunca viaxara tan lonxe nin tantos días. Recoñezo que foi unha viaxe moi cansa, pero, ao mesmo tempo, moi interesante en todos os sentidos: espiritual, teolóxico, cultural e de convivencia.
A distancia a Terra Santa é moi grande, por iso é polo que a estancia alí fóra de tantos días. Había que aproveitar para visitar os máximos lugares posibles, e así o intentamos facer.
Alí atopeime con algo do que oín falar centos de veces, quizais miles. Moitos dos lugares bíblicos, sobre todo do Novo Testamento, facíanse reais. Ciertamente, algúns están moi modificados polo paso de 2000 anos e as 10 destrucións completas que sufriu a cidade de Jerusalén; ou polo crecemento desta. Outros están igual mque o tempo bíblico, é o caso do Monte Nebo, o Lago de Galilea, ou ata o lugar do bautismo de Jesús.
Dos Santos Lugares vistos, quedaríame co Lago de Galilea e a súa contorna. Ademais de estar como sempre, favorécelle moito o feito de que a súa contorna non está demasiado urbanizado a excepción do lóxico crecemento da cidade de Tiberiades.
Polo demais, Israel e Jordania son un mundo de moitos contrastes. Moitas diferenzas socieconómicas e a convivencia máis ou menos pacífica de varias relixións e confesións cristiás non deixan a ninguén impasible e chaman moito a atención. Nos pobos de Jordania vese moita pobreza, e en Ammán, a capital, é todo en grao sumo luxoso. En Israel as diferenzas son máis pequenas. E os lugares palestinos, en concreto Betania, dan pena; o caos circulatorio é reflexo da súa estrutura social e administrativa. Ademais, desde alí vese doutra forma o conflito árabe-israelí, do que desde España falamos sen saber.
Sobre a variedade de relixións, o que máis me chamou a atención foi o tema das distintas confesións cristiás. Agora entendo mellor a importancia de conseguir a unidade orixinal querida por Jesucristo, e a necesidade de facer con moita fe e conciencia o Octavario de oración pola unidade dos Cristiáns. Este octavario celébrase sempre logo de Nadal e este ano comezámolo o domingo pasado. Invítovos tamén a facer desde as vosas casas unha oración por esta unidade , que é
fundamental para os seguidores de Jesucristo.
Tamén me chamou a atención o labor que fan os Franciscanos alí. Sen eles todo sería diferente. O custodiar os Santos Lugares, e da forma en fixérono , é un feito indiscutible. Todo o que depende deles está coidado ao máximo e dunha forma moi digna. Pódese dicir com toda tranquilidade que a colecta que se fai o día de Venres Santos para os Santos Lugares está perfectamente xustificada e utilizada. De non ser polo seu labor quizais hoxe os católicos non teriamos nada que visitar en Terra Santa.
Terminamos a viaxe cun pequeno incidente. Unhas horas antes de ir para o aeroporto, mentres ceabamos, roubaron no autobús no que tiñamos as cousas. O valor do roubado non foi demasiado, pero o peor foi un pasaporte que se levaron os cacos, polo que dous membros do grupo tivéronse que quedar dous días máis en Terra Santa. Si xa saír de calquera país sen pasaporte é imposible, moito máis de Israel, onde os controis son moi exhaustivos.
Que me espera agora? Pois, agora quédame o ter unha boa información, sobre todo visual, para ler a Biblia doutra forma, ademais de coñecer outra cultura e outras relixións con información de primeira man. Tamén me queda o valorar todo o que teño doutro xeito; agora vexo claro que a fe en Jesucristo é un auténtico tesouro, el veu facer novas todas as cousas. Quédame o recordo duns días marabillosos vividos cun grupo moi bo; foi como facer uns exercicios espirituais e ao mesmo tempo celebrar todo o ano litúrgico concentrado nuns poucos días.
Moitos pedistes oracións. Como tivemos moitas ocasións de orar alí acordeime de todos vós.
Esperamos chegar todos un día á Xerusalén do Ceo, pero mentres Deus queira seguiremos peregrinando por esta vida, conscientes de que o Señor viviu nun lugar concreto, Terra Santa, pero que agora está onde dous ou máis están reunidos no seu nome. Esta semana partiu para a Xerusalén Celestial María, a nai dun membro desta parroquia virtual. Encomendádea na vosa oración, tamén á súa filla.
Miguel Ángel Álvarez
Hola Miguel….leyendo todo esto, me has transportado a tierra Santa con vosotros, debe de ser muy emocionante pisar la misma tierra que ha pisado Jesús , estar en todos esos lugares que como tu bien dices, los conocemos leyendo la biblia, pero ahí sera como vivirlo en aquellos tiempos, me alegra mucho que hayas tenido esta experiencia, y que nos la hayas contado, hace mucho que yo rezo todos los días por la unidad de todos los cristianos, solo me queda darte las gracias por hacerme vivir un momento muy agradable y con mucha fe en Nuestro Señor….besos..