A lotaría do 22 de decembro trouxo a sorte a unhas poucas familias economicamente afortunadas. Pero outras moitas non foron agraciadas polo sorteo do Nadal, e mantéñense na indixencia de sempre. Con todo, a Divina Providencia agraciou coa encarnación do Fillo de Deus a todo o xénero humano, e o mundo enteiro estrea un sorriso de infinito gozo co nacemento do Redentor.
Nós lamentamos que Xesús tivese que nacer nun presebe. Con isto indicamos a mala acollida que atopou o Salvador ao entrar no noso mundo. “Veu aos seus, e os seus non o recibiron”. Con todo, paradoxalmente podemos dicir que naceu nunha familia e iso foi unha gran sorte para o Neno Deus, porque os mellores berces son os corazóns dos nosos pais. Neste caso, ningún berce mellor que o corazón da Virxe e de San Xosé. Esta foi o berce de Xesús, a Sagrada Familia de Nazaret, que é reflexo da Familia Trinitaria.
Tamén as nosas familias tiveron algo de sagrado, xa que “onde dous ou tres reúnense no meu nome, alí estou eu no medio deles”, di o Señor.
A familia cristiá é como un sacramental, porque o amor que une aos membros do fogar, perdoa os pequenos fallos que todos temos, moi a pesar noso. Coidemos, pois, as nosas familias, sen esquecer que a relixiosidade infantil é imitativa. É dicir, os nenos non viven de ideas, senón de imaxes. O que ven, é o que imitan.
Os pais son os principais “modelos de identificación” para os seus fillos. Se as condutas cristiás dos pais son negativas, os seus fillos dificilmente chegarán a ser bos cristiáns.
Os pais deben ser conscientes de que a educación cristiá non se realiza levando ao neno a un colexio relixioso ou á catequese parroquial, cando lle “toca” facer a primeira comuñón.
O comportamento cristián vai penetrando na conduta do neno, polo exemplo que ve nos seus pais.
Os fillos perciben e viven gozosamente a proximidade de Deus e a bondade de Xesucristo que os pais manifestan, e márcalles para toda a vida.
Por iso, hoxe fálase moito da catequese familiar, lembrándonos que a familia é a primeira educadora da fe dos seus membros.
A catequese familiar non é un apoio á catequese escolar, senón todo o contrario: son as parroquias e os colexios os que prestan o seu apoio aos pais, para que estes poidan ofrecer unha boa formación relixiosa aos seus fillos.
Isto deben telo presente todos os pais cristiáns, e, sobre todo, practicalo.
Mons. Indalecio Gómez Varela
Cóengo S. I. Catedral Basílica de Lugo