O 7 outubro na igrexa de San Froilán (Lugo) celebrouse unha vixilia polo traballo decente e a continuación a Directora do centro asociado UNED Lugo, Ana Belén Traseira Pena, deu lectura ao Manifesto polo Traballo Decente 2024.
O 8 de outubro ás 18:30 h no local de Cáritas da Avda. das Américas, 93-97 (Lugo) poderá seguirse a retransmisión de mesas redondas conmemorativas dos dez anos de Igrexa polo Traballo Decente (ITD).
Mesa “Presente e futuro de ITD”:
Natalia Peiro, secretaria xeral de Cáritas Española
Jesús Miguel Zamora, secretario xeral de CONFER
María Dolores Megina, presidenta xeral da HOAC
Rubén Serrano, presidente xeral da JEC
Francho Gracia, presidente xeral da JOC
Javier Alonso, presidente xeral de Xustiza e Paz. Comisión Xeral
Mesa “Traballando para crecer”:
Moderación: lrene Pozo Hernández, directora de contidos sociorrelixiosos de Abside Media
Unai Sordo, secretario xeral de CCOO.
Félix Peinado, director da OIT en España.
Antonio Javier Aranda López, director do Departamento de Pastoral do Traballo da Conferencia Episcopal
Un ano mais, e con motivo de celebrarse o 7 de outubro a Xornada Mundial polo Traballo Decente, poñemos diante de nós a realidade do traballo na procura de darlle voz a súa situación precarizada que ameaza a vida de milleiros de persoas no mundo e que ten como consecuencia a imposibilidade de ter un traballo decente digno e estable.
Hoxe en día, traballar non asegura unha vida digna nin unha experiencia laboral humanizadora. Iso é así porque o capital enseñórase sen escrúpulos condicionando o futuro de moita xente. Temos que seguir denunciando que o traballo non so é unha necesidade senón un dereito. O traballo é camiño humano de realización e non se pode converter nunha mercadoría nin nun engrenaxe que sosteña o egoísmo duns poucos.
A precariedade laboral e o desemprego fanse estruturais xerando situacións de gran vulnerabilidade en grandes sectores de poboación, agudizando o drama da emigración, o desarraigamento e o choque cultural. Esta realidade está a afectar de maneira especial ás mulleres porque teñen menos opcións de traballo ou peores condicións salariais. O seu traballo, moitas veces centrado no coidado da familia ou dos máis débiles, non é recoñecido nin regulado co que isto pode afectar á calidade das súas vidas e á súa dignidade.
Promover o traballo digno é colaborar a que outra economía sexa posible. Unha economía do ben común, solidaria, participativa, social e ética, que transforme as relacións sociais, ofreza posibilidades de vida e xustiza aos e ás máis débiles. Impulsar este tipo de economía é facer posible que o traballo non se reduza a ter un emprego co que conseguir recursos económicos, entendelo como unha realidade constitutiva do ser humano e evitar que alguén poida quedar fora do acceso aos recursos económicos, sociais e naturais porque non teña un emprego remunerado.
Nesta forma de concibir o traballo, dentro deste horizonte de xustiza e solidaridade que a economía do ben común promove, teñen un protagonismo especial as mulleres. E o teñen porque desde sempre demostraron unha gran capacidade de resistencia e de creatividade para contrarrestar todo aquilo que as convertía en vítimas, ou agudizaba a súa precariedade. A procura de alternativas de subsistencia nacidas da sororidade e acompañamento mutuo, as iniciativas creativas e audaces de emprendemento femenino percorren todo o planeta como voz profética e anuncio de esperanza. Coas súas propostas alternativas de emprego e empoderamento móstrannos a forza da dignidade e recórdannos que non basta desexar o cambio, hai que ser o cambio.
Unha das entidades que forma parte da iniciativa Igrexa polo traballo decente é Taller de Solidaridad que a través do proxecto “Enredadas polo cambio” trata de facer realidade estas premisas. Baixo o lema: “tecemos os fios, tecemos o cambio” promove o traballo digno e a igualdade de xénero a través de fomentar, impulsar e visibilizar o emprendemento feminino, liderando iniciativas en rede e potenciando espazos participativos. Por ti, por min andamos todas na procura do traballo decente.
Nestes días pasados celebrouse a Xornada Mundial polo Traballo Decente, para poñer o foco de atención no traballo como dereito e actividade para o coidado das persoas, do ben común e do planeta.
Baixo o lema Sen compromiso non hai traballo decente, a Igrexa súmase a esta xornada, para celebrar e reivindicar que aínda hai millóns de persoas sen poder acceder a un posto de traballo digno. As condicións seguen sendo de carácter precario, especialmente para as mulleres e para a mocidade.
As organizacións que formamos parte da Iniciativa Igrexa polo Traballo Decente en Lugo (Cáritas Diocesana, CONFER, HOAC, Fundación JuanSoñador e Taller de Solidariedade), acompañamos día a día a persoas que traballan no ámbito do emprego no fogar e os coidados, sendo testemuñas de como os seus dereitos máis fundamentais se ven mermados.
O compromiso colectivo levou a alcanzar logros como a recente ratificación do Convenio 189 da OIT (Organización Internacional do Traballo) que dignifica o emprego do fogar e os coidados, recoñecendo os mesmos dereitos laborais no réxime xeral ás empregadas de fogar, sendo un camiño que aínda hai que percorrer.
Sen homes e mulleres comprometidas, non será posible o traballo decente, o noso compromiso persoal, de quen son sensibles a estas situacións, son unha resposta necesaria. En referencia á carta pastoral publicada polo Bispo de Lugo, Alfonso Carrasco Rouco, con motivo desta Xornada “Pois levar adiante este compromiso vai esixir ser conscientes de nosa propia realidade (…). Na loita polo traballo decente cada persoa é benvida. Tamén o noso compromiso é necesario”.
Así mesmo, reivindicamos garantir o acceso a un traballo digno de medio millón de traballadoras e traballadores migrantes en situación administrativa irregular, sumándonos á Iniciativa Lexislativa Popular (ILP) promovida pola plataforma #RegularizaciónYa, entendendo que é urxente unha regularización nos termos máis amplos posibles, independentemente dos avances na recente reforma do regulamento de estranxeiría.
Para finalizar, a iniciativa, urxe a analizar a proposta do papa Francisco de reducir a xornada laboral (sen baixada salarial) como medida de creación de traballo decente e a necesidade de atención ás causas que provocan a sinistralidade laboral, esta “traxedia tan estendida”, e que se busquen solucións. O traballo non é para a morte senón para a vida.
Sen dúbida avanzamos, pero seguiremos traballando día a día para que todas as persoas poidan acceder a un traballo digno.
O 7 de outubro celébrase a Xornada polo Traballo Decente e con tal motivo hai varios actos en Lugo organizados por Igrexa polo Traballo Decente, Cáritas, Confer, HOAC, Fundación Juan Soñador e Taller de Solidariedade. O tema central será o das mulleres que traballan como empregadas de fogar. O primeiro dos actos foi o xoves 6 de outubro ás 20 h na igrexa Santiago a Nova, onde se celebrou a Eucaristía e ao seu remate a escritora Marica Campo fixo a lectura do Manifiesto polo Traballo Decente.
E para o venres 7 de outubro no Vello Cárcere está programado o seguinte:
Ás 19 h a coordinadora xeral da asociación Mobilidade Humana e secretaria da Rede de Mulleres de América Latina, Soledad Lucero, ofrecerá unha breve exposición sobre a experiencia das mulleres que traballan como empregadas de fogar e como coidadoras.
Ás 19:15 haberá unha mesa redonda moderada polo párroco de San Francisco Xavier, Jesús Fernández Aira, e na que intervirán:
Ana Pereiro, Secretaría de Política Social de UXT;
Carmen Seoane, Secretaría Igualdade e Muller de CC.OO. ;
Javier de Cominges, avogado e profesor;
Juan José Rodríguez, director provincial do INSS e da TXSS de Lugo;
Laura Arrojo, Secretaría da Muller de CIG Lugo-A Mariña;
Silvia Alonso, Concelleira de Muller e Igualdade do Concello de Lugo
As organizacións promotoras da iniciativa Igrexa por un Traballo Decente (ITD) unimos as nosas voces na celebración do traballo e san Xosé Obreiro, para reafirmar que sen compromiso non hai traballo decente. Para conseguilo, é necesario o compromiso de homes e mulleres que queiran abordar os problemas relacionados co emprego, desde a solidariedade, o ben común, e a defensa da xustiza social en todo lugar e momento, a nivel persoal, ambiental e institucíonal.
Se ha uns anos a inserción laboral estaba unida a procesos de inserción social asistimos agora con estupor ao fenómeno da precariedade e a inestabilidade laboral, que fai que moitas persoas non poidan saír da pobreza a pesar de ter un ou múltiples traballos con horarios demenciais e salarios de miseria; especialmente mozos, mulleres e mígrantes. Estas situacións de exclusión intensifícanse entre as persoas de orixe estranxeira que se atopan en situación administrativa irregular, porque non teñen posibilidade de acceso ao mercado laboral regular nin ao sistema de protección.
Vense sometidas á necesidade de sobrevivir durante tres anos no noso país para alcanzar iso que chamamos arraigamento social… que non é máis que unha longa carreira de obstáculos para sobrevivir.entre múltiples dificultades ante a mirada indiferente, de sorpresa ou de indignación da cidadanía autóctona: Quen non coñece a estas alturas a algunha persoa de ben que desexa traballar no noso país e non pode facelo legalmente porque non lle está permitido? Quen non coñece a empregadores que non poden contratar polo mesmo motivo?
As entidades sociais que traballamos a diario no mundo da inserción laboral sabemos ben destas e outras múltiples situacións que botan continuamente a mulleres, mozos e migrantes á explotación e a aporofobia. A concatenación de crises que vimos sufrindo nos últimos anos reafirman a idea da orixe estrutural dos problemas sociais e úrxennós a que deamos resposta social á necesidade dun cambio no sistema produtivo que prioriza o beneficio económico fronte á dignidade das persoas, procedan de onde procedan, sexan como sexan. No noso compromiso como Igrexa polo Traballo Decente defendemos a dignidade do traballo como unha prioridade humana e, por iso, unha prioridade cristiá e un compromiso de toda a Igrexa.
Reivindicamos a igualdade salarial entre mulleres e homes, creación de emprego xuvenil de calidade, promoción dunha contorna de traballo seguro, que as persoas empregadas de fogar teñan acceso aos mesmos dereitos, regularización urxente de persoas migrantes, acceso a medidas de protección social.
Reclamamos, xunto ao papa Francisco, o traballo «especialmente traballo decente e non de calquera xeito», como garantía para a inclusión, o desenvolvemento e a dignidade das persoas.