Ofrenda do Antigo Reino de Galicia

O domingo 26 de xuño ás 12 horas na Catedral ten lugar a Ofrenda do Antigo Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento. Este ano correspóndelle presentar a Ofrenda ao Alcalde de Santiago e responde o Arcebispo compostelán. Conmemóranse os 350 anos da celebración da primeira cerimonia da Ofrenda do Reino de Galicia.

Haberá unha alfombra floral na praza de Santa María, realizada por unha asociación de fieis de Meira.

O grupo de música tradicional Os Xílgaros ofrecerá un amplo repertorio de danzas procesionais. A Marcha Procesional Antigo Reino de Galicia interprétase á gaita (Óscar Pérez) e ao órgano (Luis Varela Castiñeira).

O sábado 25 ás 20 h na Catedral son as Vésperas Solemnes da Oitava do Corpus, durante as cales interprétase musica gregoriana.

A Ofrenda retransmítese pola canle de youtube da Diocese.

O programa da TVG “Polo camiño da fe” do domingo 26 ás 9:45 h adicase á devoción existente en Lugo cara á Xesús Sacramentado.

Ás 12 da mañá do 13 de xuño comezaba na Catedral de Lugo a cerimonia da Ofrenda do Antigo Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento, que vén celebrando desde 1669. Este ano correspondíalle á cidade da Coruña a presentación desta Ofrenda.

O Bispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco Rouco, presidiu a Eucaristía na que concelebraron os bispos galegos (excepto o Arcebispo de Santiago, Mons. Barrio, que está en Roma con motivo da audiencia co Papa Francisco). Acompañaron ao oferente, primeiro tenente de Alcalde da cidade da Coruña, Juan Ignacio Borrego, os alcaldes e representantes do sete cidades do antigo Reino de Galicia; así como outras autoridades civís e militares.

Na resposta á Ofrenda, o bispo de Lugo, Mons. Carrasco Rouco comezou manifestando o seu agradecemento ao oferente pola presentación da ofrenda: “Na luz que brilla día e noite ante o Santísimo, motivo primeiro desta nobre tradición –como Vostede recordaba–, represéntase a luz do corazón e a dos ollos de cada un de nós, que permanece viva ao reflectir a gloria que recoñecemos en Xesús Sacramentado, escondida aos soberbios e resplandecente para os humildes. Aquí profesamos con firmeza as certezas do noso corazón, sobre as que construímos a vida e nas que fundamos a esperanza: Ti estás con nós, Señor

Continuou dicindo que “lle pedimos hoxe ao Señor que esta paz reine nos nosos corazóns, e que a luz e a ledicia da súa presenza acompañe os nosos pasos neste tempo de pandemia, de enfermidade e inquietude. Que ninguén de nós, pequeno ou grande, novo ou vello, caia na tentación de darse por perdido pola dificultade das circunstancias e nin sequera ante a perspectiva da morte. Porque, como dicía Paulo, estou seguro de que nin a morte nin a vida … nin criatura algunha nos poderá afastar do amor que Deus nos ten en Cristo Xesús, noso Señor (Rm 8,38-39). Esta seguridade grande confórtanos nas loitas de cada día e permítenos pensar con esperanza en aqueles que nos deixaron.”

“O pobo de Galicia quixo gardar o contrario no seu corazón, ter a Eucaristía sempre diante dos ollos. Propúxose alimentarse deste outro pan de vida, que a propia humanidade fose movida por outros afectos, capaz doutras virtudes, fose boa e xenerosa. Neste tempo de crise puidemos ver en moitos exemplos a grandeza de quen se sabe sacrificar, de quen ama, de quen entrega tempo e ata a saúde –paga co propio corpo. E puidemos recordar que isto sempre foi así, que estas foron as grandezas verdadeiras que fixeron dignas as nosas casas e cidades, que iluminaron a vida das nosas familias, e que desexamos poder experimentar de novo con todos os que queremos de verdade. Estas son as bases do noso futuro, os recordos luminosos da nosa memoria, a nosa alegría e o noso desexo cada día.”

Finalizou Mons. Alfonso Carrasco resaltando que “O sacrificio do Señor, presente na Santísima Eucaristía, atravesa os séculos, segue a confortar o noso corazón dolorido, continúa a encher de agradecemento e humildade a nosa alma, non deixa de atender e coidar a cada un, para cambiarnos, enriquecernos e chamarnos á obra da caridade. Ninguén é pouca cousa, se é amado do Señor. Ninguén pode ser descartado como pouco útil.”

Ás 12 da mañá do 21 de xuño comezaba na Catedral de Lugo a cerimonia da Ofrenda do Antigo Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento, que vén celebrando desde 1669. Este ano correspondíalle á cidade de Lugo a presentación desta Ofrenda.

O Bispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco Rouco, presidiu a Eucaristía na que concelebraron o resto dos bispos galegos, e o bispo electo de Astorga. Acompañaron á oferente, a alcaldesa da cidade de Lugo, Lara Méndez, os alcaldes e representantes das sete cidades do antigo Reino de Galicia; así como outras autoridades civís e militares.

Na contestación á Ofrenda, o bispo de Lugo, Mons. Carrasco Rouco comezou a súa homilía manifestando o seu agradecemento á alcaldesa oferente a presentación da ofrenda “que asumiu esta responsabilidade nun ano tan extraordinario como este 2020, en que o mundo e tamén Galicia sofre esta pandemia provocada polo covid-19 (…) na orixe deste singular privilexio eucarístico, segundo unha vella tradición, houbo outra opción, un xesto de liberdade tamén en tempos difíciles (…) a opción que levou aos nosos pais a pór un signo eucarístico no centro do Altar maior da súa Igrexa principal, foi recoñecer outro camiño: O do fillo de Deus que se fixo carne, e na súa carne realizou a salvación, levouna á gloria e á resurrección. Entenderon que non se bastaban a si mesmos, que non era suficiente organizar ben as súas forzas, que a resposta ao enigma da vida viña dun don, dun amor”.

Continuou dicindo que “o Señor no Altar maior, é a afirmación do valor da nosa humanidade, da carne e do sangue en que se realizará a salvación. É a defensa do humilde, do que chora, do que busca a paz, do que é misericordioso e manso, do que non nega a fe do corazón, do que confía en Deus Pai. É a vitoria do humilde, do que recoñece que non pode darse a vida, que as súas forzas non abondan para asegurarlle o ben que desexa para si mesmo, para a súa familia e para a súa terra. É a vitoria dos sinxelos de corazón, que recoñecen a verdade manifesta tan humanamente en Xesús. (…) “Así se irá conformando moito mellor o pobo galego. Que pode afirmar sen medo a vida e a dignidade da propia existencia. Que non teme ao traballo e vive no medio da natureza con realismo. Que sabe compartir as penas e as alegrías, que sabe pór a mesa e abrirlle a casa aos seus, aos veciños, aos invitados. Que non pecha a porta ao necesitado, senón que o atende e recolle. Que coida de pais e avós, que non abandona aos seus nas dificultades ou na enfermidade. Que se alegra polo esplendor da humanidade dos propios santos patróns, en quen ve a certeza das promesas cumpridas e axuda constantemente no camiño; que celebra as súas festas sen medos, lixeiros de corazón, compartindo a fe e a caridade, o agradecemento e a alegría de vivir”.

Finalizou resaltando que neste tempo difícil “recollamos de novo o desafío que expresan as palabras coas que os nosos antepasados acompañaron este signo eucarístico: aquí profesamos con firmeza este misterio da nosa fe (…) Todos os esforzos son benvidos, todos os traballos necesarios. Todas as colaboracións son causa de alegría e alixeiran o camiño. Cada xesto conta, cada palabra de consolo, cada momento de compañía. Nestes días aprendamos de novo, ás veces con dor, que é decisivo dicir sempre: cada un importa”.

A instancias da Diocese de Lugo, a Catedral e o Centro Eucarístico Lucense, inicianse os trámites para que a Xunta de Galicia declare a Ofrenda do Antigo Reino de Galicia ao Santísimo como Ben de Interese Cultural. Tendo en conta que se trata dunha tradición cunha acreditada historicidade que destaca a función do patrimonio cultural inmaterial na sociedade como elemento de carácter identitario para o conxunto da Comunidade. O bispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco reuniuse o 5 de febreiro co conselleiro de Cultura e Turismo, Román Rodríguez e co delegado da Xunta, José Manuel Balseiro.

Para o deán da Catedral, Mario Vázquez “é importante que os lucenses valoremos a Ofrenda e redescubramos a importancia que tivo e ten para a Diocese e para Galicia, non só polo feito de que os representantes das 7 cidades do Antigo Reino de Galicia se puxesen de acordo para honrar ao Santísimo senón sobre todo polo feito singularísimo de que o Santísimo está exposto día e noite na Catedral”