José Luis Pérez Mudarra, novo misioneiro segrar da Diocese

O 7 de febreiro na Parroquia de San Francisco Xavier (Lugo), na Eucaristia das 12:30 h, tivo lugar o envío de José Luis Pérez Mudarra como misioneiro segrar a Lobito (Angola). A celebración estivo presidida por Mons. Alfonso Carrasco e tamén estaba representada a comunidade salesiana de Lugo, pois José Luis é cooperador salesiano.

Na homilía, Mons. Alfonso Carrasco indicou que un non vai á misión por gusto, senón porque é enviado e vaise no nome do Señor, que mantén viva a súa Igrexa e cuxa presenza é plena na celebración da Eucaristía. Tamén sinalou o Sr. Bispo que a misión non ten que ver con ir colonizar outros pobos, pois non se vai para impoñer un modelo occidental.

Envío como misioneiro segrar de José Luis Pérez Mudarra

 O vindeiro domingo 7 de febreiro na Parroquia San Francisco Xavier (Lugo) na Eucaristía das 12:30 h terá lugar a cerimonia de envío como misioneiro segrar a Angola de José Luis Pérez Mudarra, que na páxina web de Misioneiros Segrares Vicencianos (MISEVI) publicou o seguinte texto co título “Quero vivir a riqueza da Misión”:

Desde moi novo sempre tiven a inquietude de ser misioneiro. A miña educación sempre estivo ligada ao carisma salesiano. A miña formación realiceina no colexio dos salesianos de Atocha en Madrid. Sempre me sentín acompañado polos irmáns salesianos e actualmente polas Fillas de María Auxiliadora (Salesianas). Son Salesiano Cooperador do centro local do colexio María Auxiliadora en Lugo. Por motivos profesionais e familiares nunca tiven a oportunidade de vivir unha experiencia misioneira, pero a pesar dos anos e agora na miña actual situación de xubilado, o espírito misioneiro non se perdeu.

Sentirme misioneiro non é ser un heroe. Son unha persoa que coa miña humanidade busco seguir a Xesús e servir aos meus irmáns. O proxecto no que vou participar con MISEVI (Misioneiros Segrares Vicencianos), na localidade de Lobito en Angola espero sexa unha experiencia inesquecible, vivindo o carisma vicenciano, participando activamente nos programas que leva a cabo: «Escola feminina» mulleres, «Promoción de saúde mental» adultos, «Omola Wasandjuka» nenos e «Ondjango Yapongololi» rapaces.

San Francisco de Sales, coa súa bondade e dozura, foi no que se fixaron os santos fundadores das súas sociedades e crearon o seu propio carisma, seguindo os ensinos deste santo (Padres Paules e Padres Salesianos), aínda que o resultado final buscado sempre é o que o espírito suscita, segundo as necesidades dos tempos. Homes e mulleres que queren traballar e facer fronte e pór remedio a indixencias de toda índole que acosan á sociedade e á Igrexa. Así o demostran as congregacións Paules, salesianos, xesuítas… dando orixe á misión e á caridade. Os pobres son a razón da súa existencia e da súa misión.

Quero achegar o meu granciño de area dando a coñecer a Deus aos pobres, anunciarlles a Xesucristo e que o reino dos ceos está preto, que ese reino é para os pobres. O carisma, sexa cal for, supón unha vocación por parte de Deus, sendo agraciados coa participación dun carisma.

Considero que temos que estar á beira dos débiles, dos indefensos, por este motivo desexo participar neste proxecto de MISEVI que serve para a protección e a prevención da dignidade das persoas. En ocasións pregúntome se realmente sabemos o que pasa neses pobos, parroquias, aldeas remotas… Desexo e espero que este encontro con Deus sexa co don que me regalou, xa que quero compartir a miña vida cos máis necesitados, persoas sinxelas, que seguro teñen un alto grao de xenerosidade.

El, é o único que nos ensina a ser alegres, sinxelos, xenerosos e felices, xa que é o único camiño. Por ese motivo vexo como o misioneiro debe ser protagonista no desenvolvemento destes pobos esquecidos da historia, que son os pobres. Desexo renovar a miña fe, compartíndoa cos demais, xerando un profundo sentimento de Deus dando a coñecer o Evanxeo nun labor de pastoral familiar, xuvenil, catequese… O amor é sempre audaz e abre novas formas de servir, sendo signo de unidade, solidariedade e de fe. Desexo dar exemplo aos demais co servizo, traballo, axuda… con alegría de vivir o Evanxeo.

Dou as grazas a Ana López Castaño, membro de MISEVI por facerme a proposta da misión. A Jesús Santiago, vigairo da parroquia de San Francisco Xavier e Delegado de Misións da Diocese de Lugo, polo seu apoio incondicional. A todo o equipo de coordinación, formación e apoio de MISEVI pola súa paciencia e traballo para que este envío sexa realidade. Todos estamos chamados á misión desde o noso bautizo. Desexo seguir o exemplo de San Vicente de Paul e Santa Luisa de Marillac, atendendo aos nosos amos: os pobres.

Lugo, 1 de febreiro de 2021

José Luís Pérez Mudarra

[Artículo original]

José Luis Pérez Mudarra, misioneiro segrar

O 6 de xaneiro na Parroquia San Francisco Xavier (Lugo) fíxose o anuncio formal do envío a misións dun dos seus fregueses. Trátase de José Luis Pérez Mudarra.

José Luis, cooperador salesiano, ten desde hai varios anos a idea de ir a misións, pero por motivos laborais e outros non podía facer realidade tal idea. En maio do 2019 xubilouse e decidíu que era o momento de ir a misións. Estivo preparándose na asociación salesiana Madreselva. Hai algo máis de un mes, Misioneros Seglares Vicencianos (Misevi) fíxolle a proposta de ir a Angola e agora está no período de formación con Misevi. Unha circunstancia favorable para a comunicación coa xente de Angola é que alí utilízase o portugués.

Será a miña primeira experiencia como misioneiro segrar e espero que resulte positiva. Eu desde logo vou con moitas ganas. Espero nun tempo breve facerme co idioma e con toda a xente” José Luis Pérez Mudarra

O 7 de febreiro ás 12:30 h será a Misa de envío na Parroquia San Francisco Xavier, Lugo, e a partida a Angola o 28 de febreiro.

[Información sobre a misión en Angola]

Día de oración e xaxún en memoria dos misioneiros mártires

O 24 de marzo de 2020 celébrase o vixésimo oitavo día de oración e xaxún en memoria dos misioneiros martirizados.

É unha cita que se converteu nun punto de referencia para quen ven o martirio en odium fidei non como un mero sacrificio senón como o cumprimento dunha vida no seguimento de Cristo.

O lema do día é: “Namórate e vive”. Unha mensaxe con varios significados. Un, a paixón por Deus Pai e as súas criaturas. Outro significado: un imperativo real, o legado que os mártires recibiron do Noso Señor ao transmitilo hoxe. Só aqueles que se namoran están dispostos a abandonar o superfluo para captar a esencia da vida con ese propósito. Esta promesa non é só unha esperanza para o futuro, senón sobre todo unha garantía para o presente.

O mártir namorouse dunha causa, dun pobo, porque mirou a través dos ollos do Evanxeo e decidiu vivir por esa causa, por esas persoas. Cando alguén namora dunha causa pode vivir plenamente e atopar a súa vocación.

Mesmo despois da morte, os mártires seguen sendo para sempre un signo de amor e vida.

Durante o ano 2019 foron asasinados 29 misioneiros. Ver informe

O meu paso polo Congreso de Laicos

Representantes da Diocese de Lugo no Congreso

Tiven a sorte de asistir ao Congreso de Laicos co grupo da Diocese de Lugo, e desde a miña pertenza a Misevi (Misioneiros Segrares Vicencianos), tocoume acompañar nunha das liñas temáticas do primeiro anuncio: Países de Misión, onde Misevi compartía a súa experiencia.

Poder compartir desde a asociación e a diocese é algo de agradecer ao Espírito, xa que ás veces no noso modo de vivir a fe, parecería que facemos incompatible a nosa pertenza á parroquia ou á diocese, coa pertenza a un determinado grupo ou asociación.

Creo que este simple feito recolle moitas das palabras que soaban forte no Congreso: sinodalidade, comunidade, forza do Espírito, a misión do laico, Igrexa en Saída.

Para min foi unha alegría, que se reflexionase sobre o laico misioneiro, en países de misión. Saíron liñas de reflexión moi interesantes, como o recoñecemento que nos debe a Igrexa a todos os niveis aos laicos misioneiros, a corresponsabilidade no envío, a necesidade de dar a coñecer esta vocación concreta. Espero que o documento final, onde se nos van a lanzar os retos podamos ver estas pinceladas sobre a misión.

E como laica da miña diocese, vexo tamén unha clara chamada a darlle a isto un aire novo, este é o noso momento!!! Así que toca saír de vellos esquemas, e desánimos e tratar de darlle un pouco de vida ao apostolado segrar de Lugo. Botamos de menos a moita xente, neste grupo que representabamos aos laicos de Lugo, e quizá sexa o momento de xuntarnos, e ver realmente como vivir este pos-congreso, como tomar os retos que os laicos de España lanzan. Así que o Espírito pronto nos chamará a todos, abramos o corazón, e deixémonos guiar, porque de nós depende que a reflexión deste Congreso, non sexa unha reflexión máis, senón que sexa unha faísca que reavive o noso ser laicos.

Ana López Castaño

[Relatorios do Congreso]

A %d blogueros les gusta esto: