Corpus

Celebración do Corpus Christi e da Novena ao Santísimo Sacramento

A Catedral de Lugo acolle o domingo 14 de xuño ás 11 h a Eucaristía de Corpus presidida polo Bispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco.

Ao comezo da celebración o Bispo bendirá á cidade co Santísimo, desde a Porta Norte.

En cumprimento das medidas de protección establecidas, o aforamento da Catedral queda reducido a 250 persoas. Colocaranse cadeiras coa separación necesaria, e pantallas nas naves laterais para seguir a Eucaristía. Así mesmo teranse en conta as demais medidas sanitarias esixidas durante este tempo (máscaras, xel…).

Non se celebrará a tradicional procesión polas rúas. O Orfeón Lucense cantará a Misa, acompañado polo Coro do Hospital.

A celebración será retrasmitida en streaming na canle de YouTube da diocese. 

Novena ao Santísimo Sacramento

Na Catedral de Lugo, do 13 ao 21 de xuño ás 19 h, celébrase a Novena ao Santísimo Sacramento. Este ano cada día estará dedicado a orar e reflexionar sobre o tempo de pandemia que nos toca vivir, de forma que cada día terase presente, presencial ou espiritualmente, a todas as persoas e sectores que durante estes meses fixeron tanto ben ou tiveron especial sufrimento (mundo da saúde, Cáritas, anciáns…).

Cambian as formas, pero non a esencia

Este domingo é o día do Corpus Christi. Un dos días do ano, xunto co Xoves Santo, nos que nos axoenllamos de xeito singular ante Xesucristo, presente realmente co seu corpo e sangue na Eucaristía. Esta é a esencia: a presenza real de Xesucristo na Eucaristía.

Para axudarnos a recoñecer esa presenza e achegarnos a ela, sacramental de Deus entre nós, están as procesións, as alfombras de flores e os demais actos que se poidan celebrar con motivo da solemnidade do Corpus. Pero iso xa é secundario e un pouco máis circunstancial. Non nego a súa importancia, sobre todo cando temos no centro da nosa atención o que é esencial. Se non é así, temos que examinar como anda a nosa fe.

Así que, este ano, a alfombra temos que facela no noso corazón e deixarnos habitar por Xesús Eucaristía para que alimente a nosa fe e toda a nosa existencia.

Miguel Ángel Álvarez

Párroco da Fonsagrada

Sacramentum caritatis

A celebración eucarística do Corpus Christi, adornada coa presenza silenciosa de fieis das parroquias da cidade, vestida de gala e coloreada de branco cos nenos da primeira comuñón, remóntanos ao clima espiritual do Xoves Santo, o día en que Cristo, na véspera da súa paixón, instituíu no Cenáculo a santísima Eucaristía. Deste xeito, o Corpus Christi constitúe unha renovación do misterio do Xoves Santo, co fin de obedecer á invitación de Xesús de proclamar ao mundo aquel misterio da última Cea que revelou na intimidade aos apóstolos.

Na liturxia do día da solemne festa do Corpus Christi cántase na secuencia o seguinte refrán: “é certeza para os cristiáns: o pan convértese en carne, e o viño en sangue”. É por iso festa singular que constitúe unha importante cita de fe e de loanza para toda a cristiandade pero con especial devoción e tradición na cidade e na Diocese de Lugo. Na exhortación postsinodal á que fai referencia o título deste artigo lembraba Bieito XVI que o misterio eucarístico “é o don que Xesucristo fai de si mesmo, revelándonos o amor infinito de Deus para cada ser humano” (SC,1).

A celebración, durante este ano, dos 350 anos da Ofrenda do Antigo Reino de Galicia a Xesús Sacramentado na Catedral de Lugo (1669-2019) contribúe a enaltecer a inmemorial devoción ao Santísimo na nosa cidade. A exposición conmemorativa que percorre as sete capitais de provincia do Antigo Reino de Galicia mostra datos e documentos dos nosos arquivos lucenses que poñen de manifesto o tesouro relixioso, cultural e social que se xerou a través de tres séculos e medio de historia pola antiquísima tradición que xurdiu aquí para a defensa da fe na presenza real de Xesús Sacramentado.

Existe tamén outra antiga tradición eucarística na nosa Diocese que vén desde o século XIV, confirmada por fontes históricas e arqueolóxicas. Refírome á do Cebreiro. Esta fermosa historia relata que un sacerdote cando celebraba a Eucaristía pensaba que naquel cru inverno (como todos os invernos do Cebreiro) no que a neve se amoreaba e o vento aumentaba, ninguén se achegaría á celebración da Santa Misa. Pero equivocábase o sacerdote. Juan Santín, labrador de Barxamaior chegou exhausto até o Mosteiro para participar na celebración. O celebrante, de fe titubeante, non soubo valorar abondo o sacrificio daquel campesiño nun día tan intempestivo. No momento da consagración decátase e ve, cos seus propios ollos, como a Hostia santa convértese en carne sensible, e o contido do cáliz, en sangue que latexa e tingue de vermello o mantel do altar. Asombrado, o sacerdote preguntábase que era aquilo que vían os seus ollos.

Quixo así o mesmo Xesucristo fortalecer a débil fe daquel monxe pero tamén a de todos. Foi un milagre asombroso. O grandioso é que hoxe segue sucedendo en cada celebración eucarística, en cada primeira comuñón, en cada ser humano que se achega con fe á Eucaristía ou en cada un que, necesitado de confianza, dúbida ou mesmo se mofa da fe dos crentes. A noticia do milagre estendeuse por todas partes xerando unha renovada devoción á Eucaristía. Hoxe, con fe renovada proclamamos firmemente estas verdades. E seguiremos dicindo, desde sempre e para sempre: Viva Xesús Sacramentado!

Mario Vázquez Carballo

Vicario Xeral da Diocese

[Artículo en castellano]

Solemnidade do Corpus Christi na Catedral de Lugo

O domingo 23 de xuño na Catedral de Lugo, o Bispo da Diocese, Mons. Alfonso Carrasco, presidiu a Solemne Eucaristía de Corpus.

Centos de fieis asistiron a esta celebración, na que tamén participaron as seguintes agrupacións musicais: Orfeón Lucense, ogrupo de cámara da Banda Filarmónica de Lugo e a coral Xeral-Calde.

Despois da Eucaristía, as autoridades, movementos, asociacións, confrarías, representantes das parroquias, colectivos doutros países con presenza na Diocese lucense e fieis participaron na procesión de Corpus que, debido ao mal tempo, só percorreu os arredores da Catedral.

Na súa homilía, o Bispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco Rouco, lembrou que este ano cúmprese o 350 aniversario da Ofrenda do Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento: “a fe fixo posible esta tradición; a decisión do Reino é expresión dunha conciencia compartida, é a expresión da fe e esperanza deste pobo na Eucaristía, que é fonte do Amor inmenso co que queremos construír a nosa terra”. Insistiu: “Ante o Santísimo Sacramento expresamos a conciencia que temos de nós mesmos, da nosa fe e da nosa identidade”.

Nesta festa do Corpus, que celebramos con toda solemnidade e na que honramos o Corpo de Cristo expresamos e “afirmamos que o seu amor é a nosa esperanza. Na Eucaristía móstrase toda a plenitude do amor inmenso de Deus cara aos homes”

Terminou a súa homilía lembrando que o Corpus é tamén a festa de Caridade: “movidos intimamente por este sacramento da unidade, da caridade e da paz, somos interpelados a vivir no Amor, que é o que nos empuxa ao ben; nel cobra sentido a xustiza, a caridade, o facer o ben aos demais “.

Carta Pastoral con motivo da solemnidade do Corpus Christi

Queridos irmáns,

O vindeiro domingo 23 de xuño celebraremos de novo cheos de alegría a gran festa do Corpus Christi. Neste día expresaremos publicamente o íntimo da nosa fe en Xesucristo, a quen recibimos de corazón como verdadeiro Señor, de quen aceptamos a comuñón do seu Corpo e do seu Sangue, cuxa vitoria alcanzada na cruz e a resurrección dura para sempre. E, ao mesmo tempo, honrando a Xesús Sacramentado, lembraremos que a caridade é o principio e o camiño dunha vida plenamente humana; pois vémola realizada en El, que se entregou por nós, e participamos dela, entrando en comuñón con El e deixándonos conducir polo seu Espírito de amor.

O día de Corpus é o día da Caridade, que encheu o Corazón do Señor e ha de encher o noso, e renovar o mundo. Non poderiamos profesar a nosa fe no misterio da Eucaristía, dar testemuño solemne dela na festa do Corpus, e non recoñecer a Xesús presente no irmán e no pobre. Celebramos este día o misterio da caridade máis real, contemplámola no Santísimo e alimentamos con ela a nosa vida; non podemos contradicila, negala ante o irmán necesitado.

Tamén cando este ano, o domingo da oitava de Corpus, se festexe na nosa Catedral o 350 aniversario da Ofrenda do Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento, estaremos celebrando este misterio de Caridade, a realidade deste Amor perenne, da Comuñón ofrecida como fundamento do noso existir, dos nosos valores máis íntimos, da nosa esperanza nesta terra. Proclamaremos a nosa certeza dunha vida sen medo á morte, que atravesa os séculos vencedora da mentira e a inxustiza; que nos fai esperar polos nosos seres queridos, polos nosos irmáns, non só 350 anos, senón por toda a eternidade.

O culto eucarístico sustentou desde sempre a vida das nosas parroquias e pobos, e constituíu como un lugar, unha escola de caridade, de convivencia e de cercanía fraterna. Ante a Eucaristía sabemos que somos coñecidos, que somos amados polo Señor, e que temos todos unha misión no mundo que só se cumpre na caridade. Xesús Sacramentado chama constantemente a cada un para desenvolver e poñer en acción os seus talentos, a non paralizar a caridade, dándolle forma segundo esixa a realidade da vida.

Con ocasión do aniversario da Ofrenda e contemplando así tamén o inevitable paso do tempo, quixera lembrar en particular nesta festa de Corpus aos anciáns e a todos aqueles que están enfermos – no corpo e na alma–, aos que senten con maior urxencia a necesidade de esperanza. En efecto, “a todos e a cada un diríxese o chamamento do Señor: tamén os enfermos son enviados como obreiros a súa viña. O peso que oprime os membros do corpo e menoscaba a serenidade da alma, lonxe de retraelos do traballar na viña, chámaos para vivir a súa vocación humana e cristiá e a participar no crecemento do Reino de Deus con novas modalidades, mesmo máis valiosas” (San Xoán Paulo II, ChL 53).

Para a fe verdadeira ningunha vida é insignificante, como indica a campaña de Cáritas dicindo a cada un: “Pon en marcha o teu compromiso para mellorar o mundo”. Cáritas, que é a Igrexa no seu servizo de diaconía, lémbranos que temos unha misión encomendada polo Señor, que será un ben para os nosos irmáns, a nosa sociedade e a “casa común” en que vivimos, e que todos somos necesarios.

A celebración do Corpus Christi, que nos axuda a manter viva a memoria do Amor do Señor, a gardar a fe e a esperanza no seu Nome, ensínanos ao mesmo tempo a recoñecer o valor único de cada persoa humana, feita a imaxe e semellanza de Deus, a non desprezar a ningunha, a tratala con maior amor canto máis necesitada se atope.

Contemplemos ao Santísimo estes días non só no bulicio da festa, senón tamén no silencio do corazón. Deste xeito aprenderemos a escoitar a palabra do Señor e a voz dos irmáns, poderemos adoralo a El e buscar o mellor modo de amar ao próximo.

Que a celebración e a solemne procesión deste ano sexa ante todo unha acción de grazas a Deus polo don inmenso do Corpo do seu Fillo, por Xesús Sacramentado. Pidámoslle que renove a nosa fe, que dirixa o noso corazón na súa caridade; e encomendémoslle con confianza o ben dos nosos seres queridos e do noso pobo.

Que este día de Corpus o Señor bendiga a cada un, ás nosas casas e familias!

Feliz festa de Corpus Christi!

+ Alfonso Carrasco Rouco

Bispo de Lugo

A %d blogueros les gusta esto: