Toc, toc, toc… Adiante! Si, un novo ano chamou á nosa porta, á nosa vida. E abrímoslle a porta felices e expectantes. Benvido, 2024!
Sen dúbida o ánimo que nos anega social e politicamente ao abrirse este novo ano fainos prever un itinerario anual sombrío e inquietante. Pero ser conscientes diso non nos conduce a un pesimismo estéril xa que o crente aposta polo ánimo, pola esperanza, pola novidade que sempre nos agarda e chega con cada ano.
Adiante, aninovo. E, co corazón, un feliz ano a todos. Efectivamente, iniciamos coa mochila, como peregrinos, chea de confianza e optimismo. Así desexamos iniciar e encher todos os actos e días da vida cotiá. Somos conscientes de que cada novo ano é un auténtico regalo de Deus. E dámoslle grazas por permitirnos inaugurar un ano. Porque Xesucristo é a nosa referencia no presente e no devir de cada día do ano. Confiamos en Deus e o testemuño que deamos del faga que sexamos signos de esperanza para todos.
A paz e alegría do corazón non é algo que se nos regalo, senón o froito e a recompensa polo que apostamos e de como vivimos. Fronte ao pesimismo e aos agoreiros, a pesar das noites escuras, comezamos as follas do novo ano redescubrindo que o sol brillo para todos, que hai persoas que desinteresadamente axudan a outras, que un neno nos sorrí, que o amor ao cónxuxe, aos fillos, aos amigos, reconfórtanos, que Deus non nos deixa de amar… feliz ano novo! Quitemos a desesperanza, o desalento, e apostemos pola grandeza e a coraxe que nos achega a fe, que nos devolve a capacidade de mirar ao presente a partir do Señor ao que invocamos como Camiño e dono da vida e do tempo.
Que a bendición de Deus que nos concede este ano novo e sae ao noso encontro neste novo tempo sexa forza, consolo e apoio, e gárdenos en todo ben.
Daniel García García
Párroco de Albeiros e As Gándaras