Opinión

Cartas o artículos de opinión sobre temas de actualidad o de temática formativa

José Pena Mouriz: A fe non a temos, tennos ela a nós

A fe non a temos como unha posesión, como unha propiedade, como algo estático. A fe tennos ela a nós: dános unha maneira de ser, de actuar, de sufrir, de amar e de esperar. É un don de Deus, para a acción: para a realización do proxecto existencial que somos.

A fe é como unha espiral en crecida, como unha semente; se non se coida, morre. Ten un sentido dinámico, e o movemento demóstrase andando. Alguén nos interpela e axúdanos a camiñar e a superar as nosas limitacións. Non ten un sentido estático como os que din que teñen fe, pero que non practican. Son ateos prácticos, pois non teñen trato con Deus, que é a maneira de coñecer de primeira man a unha persoa e de amala. É coma se dixesen: á miña esposa quéroa moitísimo, pero hai tempo que non o trato. Considéranse os únicos artistas de si mesmos, sen Deus.

Ler máis

Unha nai e profesora de Relixión fai pública a súa experiencia

Como nai, enviei aos meus fillos ao colexio católico San Xosé, onde excelentes profesionais, tanto as Servas como os profesores laicos, inculcáronlles uns valores humanos e aquela semente aínda está a dar froitos na súa actual etapa como universitarios.

Como licenciada en Teoloxía e profesora de Relixión Católica gustaríame facer as seguintes puntualizacións:

1. Os profesores de Relixión Católica non somos contratados a dedo polo Bispo, aínda que si necesitamos un certificado de idoneidade.

2. Accedemos ás nosas prazas mediante listas de contratación abertas, froito dun acordo internacional que España ten coa Santa Sé, acreditando unha diplomatura ou licenciatura, xa que non temos acceso a oposicións. Debemos lembrar que nos institutos tamén existen profesores doutras confesións relixiosas cando así o demanda o alumnado.

3. Nos centros educativos contamos cun gran número de alumnos, aínda sendo unha materia optativa, e somos moi ben acollidos e respectados polos demais compañeiros, salvo moi raras excepcións.

Como membro da Igrexa católica quero destacar que os valores inculcados na clase de Relixión son os propios do humanismo cristián, base da sociedade e cultura europea e identifícanse con aqueles que sosteñen o gran labor social e humanitario da Igrexa. Numerosas fundacións e pastorais parroquiais dedícanse de forma desinteresada a atender centros de acollida de maiores, enfermos, hospitais, escolas, casas de inválidos e minusválidos nos cinco continentes. En concreto, en España, debido á crise, multiplicaron esforzos para prover asistencia e doazóns aos máis desfavorecidos.

Pili Lolo

Un padre opina ( Arsenio Rodríguez)

 A propósito del articulo escrito por el señor Olarte el pasado día 25 de noviembre en el diario “El Progreso”, en el que, con muy mala leche, afirmaba lo carísima e innecesaria que resultaba la clase de Religión, he de decir que como padre me siento indignado. Ejerciendo un derecho fundamental siempre he matriculado a mis hijos en Religión y a lo largo de estos años me he encontrado con docentes maravillosos y muy bien preparados que sirviéndose de esta asignatura, han inculcado en mis hijos el sentido de la responsabilidad, la satisfacción del trabajo bien hecho, la admiración por el arte, la música, la literatura.., pero, sobre todo, la empatía y la tolerancia (tan escasas en nuestra sociedad) ; todo esto mientras los alumnos matriculados en alternativa, actividades de estudio o como quiera que se llame, disfrutaban del aula de informática, del patio o del bar sin que los profesores apenas puedan hacer nada.

La crisis que vivimos no es solo una crisis económica sino también una crisis moral y de valores; si encontramos en nuestro camino a alguien o algo que aporte un poco de sentido a la vida de nuestros hijos e hijas, aprovechemos la oportunidad.

Mi agradecimiento más profundo a todos los profesores, en especial a los de Religión, por contribuir a la educación integral de mis hijos.

 Arsenio Rodríguez

Un pai e un profesor falan da clase de relixión

Un pai e un profesor escriben senllas cartas ao xornal El Progreso sobre o labor do profesorado de relixión.  O pai -Arsenio Rodríguez- amósase satisfeito con ese labor, por inculcar aos fillos “o sentido da responsabilidade, a satisfacción do traballo ben feito, a admiración pola arte, a música, a literatura.., pero, sobre todo, a empatía e a tolerancia (tan escasas na nosa sociedade). Todo isto mentres os alumnos matriculados en alternativa, actividades de estudo ou como queira que se chame, gozaban da aula de informática, do patio ou do bar sen que os profesores apenas poidan facer nada”.

Ler máis

A %d blogueros les gusta esto: