Miguel Ángel Álvarez: O misterio da Santísima Trindade fálanos do amor de Deus

Cada vez que se achega a festa a Santísima Trindade non deixo de acordarme do que me dixo un neno no Seminario mentres estaba a facer os deberes da materia de relixión: “De Deus comprendo todo, até o misterio da Santísima Trindade, o que non acabo de entender é quen creou a Deus”. Evidentemente quedei sen saber que dicir, porque a min, máis ben, pasábame o contrario, e facerllo ver a un neno de 10 anos cunha simple explicación era complicado.

Deus para ser Deus non pode ser creado por ninguén, pola contra xa non sería Deus, sería outra cousa, aínda que a dúbida do neno estaba algo fundada, pois todo o que vemos, sabemos que foi creado por alguén e, entón, tamén é doado pensar que o mesmo Creador foi creado.

E o misterio da Santísima Trindade… aquí a nosa intelixencia queda moi curta. Pensar nun ser, un só Deus e tres persoas, Pai, Fillo e Espírito Santo, fai que o noso cerebro empece a botar fume e acabemos, unha vez máis, abandonándonos nas mans de Deus e confiando nel.

Ler máis

Miguel Ángel Álvarez Pérez: A figura do sacerdote hoxe e sempre

 O 10 de maio é o día de San Xoán de Ávila, patrón do clero secular español. En Lugo, e noutras moitas dioceses de España, os sacerdotes estamos de festa, e tamén aproveitamos a ocasión para facer unha homenaxe aos nosos compañeiros que celebran as súas vodas de prata e ouro sacerdotais, 25 e 50 anos de fidelidade sacerdotal.

Moitos días comento cos meus compañeiros sacerdotes algo que me chama poderosamente a atención. Teño a impresión de que hoxe ninguén fai caso aos curas, que todo aquilo que dicimos pasa totalmente desapercibido e que non interesa a ninguén. Pero, ao mesmo tempo, atopámonos con que non nos chegan as horas do día para atender a todas as persoas que acoden a nós, nin para levar a cabo todas as actividades que dependen do noso ministerio sacerdotal, mesmo, ás veces, co perigo de terminar queimados e sempre incomprendidos.

Pero, máis aló do actual activismo dos sacerdotes, está o mesmo Cristo, o único sacerdote, do que nós participamos polo sacramento da Ordenación. Antes, durante e despois de facer un é sacerdote. Ante todo, somos.

Ler máis

José Antonio González: Importancia da constitución Dei Verbum do Concilio Vaticano II

Unha das catro constitucións aparecidas con motivo do Concilio Vaticano II foi Dei Verbum, da que temos un balance positivo. Impulsou os estudos e os métodos esexéticos. Desde unha concepción escolástica e fría da revelación, pasouse a unha concepción dialogal da revelación como encontro de Deus cos seus fillos a través de Cristo Xesús; desde unha visión esquemática de inspiración pasouse a afirmar con rotundidade que os autores sagrados eran tamén, noutra orde, verdadeiros autores que usaban as súas facultades e talentos; desde a defensa belixerante da historicidade dos Evanxeos pasouse a unha comprensión dos Evanxeos como escritos nacidos da predicación e da tradición. Desde unha visión recelosa da Biblia reservada para expertos, o Concilio afirmou con decisión que a Palabra divina era o centro da vida da Igrexa e a alma da Teoloxía, recomendando sen reservas o seu coñecemento, estudo e vivencia.

Ler máis

D. Alfonso Vilariño escribe sobre os 25 anos das Irmás da Cruz en Lugo

Unhas Vodas de Prata son, sen dúbida, un acontecemento singular, entrañable e gozoso. Así vivimos a maioría da sociedade lucense, amigos e admiradores das Irmás da Cruz as súas Vodas de Prata, da súa chegada á nosa cidade.

Foron 25 anos nos que o carisma de Sta. Ángela da Cruz de servizo, amor e tenrura aos máis pobres, anciáns, enfermos, marxinados… estivo presente nas parroquias de Lugo.

O acontecemento merecía unha celebración extraordinaria e así se fixo. Un triduo solemne no marco incomparable da Santa Igrexa Catedral Basílica ante o Santísimo Sacramento, permanentemente exposto, privilexio desta catedral, acollía o desenvolvemento dos actos, cuxo punto central era a celebración da Eucaristía.

Ler máis

Comunicado del Obispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco, ante la noticia de la renuncia del Papa Benedicto XVI

BenedictoXVICómo Iglesia en Lugo, asistimos conmovidos al gesto de nuestro pastor, el Papa Benedicto XVI. Con plena conciencia y libertad, pone su vida y su destino en manos del Señor Jesucristo, gastándola al servicio de la Iglesia.

En este momento singular, queremos afirmar nuestra permanente unidad con el Sucesor de Pedro en el ejercicio de su ministerio, y también concretamente en esta decisión de su renuncia, que acogemos con obediencia filial.

Y deseamos expresar nuestro profundo agradecimiento a su persona, a Benedicto XVI, por las muchas riquezas que hemos recibido por su mano de nuestro Señor. Como Papa, ha cumplido su misión de mantenernos unidos en la fe y en la comunión en estos años no siempre fáciles, y ha sido para nosotros, con sus obras y sus palabras, presencia del Buen Pastor. El forma ya parte para siempre de nuestra historia, y damos gracias a Dios por él.

Pedimos al Padre que este sacrificio final suyo sea para él, para nuestro Papa Benedicto XVI, seguimiento y comunión con la entrega de Cristo en la cruz, y participe de su fecundidad, para la vida de la Iglesia y la salvación de los hombres.

Acompañemos todos a su persona con la oración en estos momentos, confiando a la vez a nuestro Señor la elección de su Sucesor en la sede de Pedro.

+ Alfonso Carrasco Rouco

Obispo de Lugo

A %d blogueros les gusta esto: