Do libro Gracias hijo: un mundo mejor es posible, poden destacarse uns eixes teolóxicos e unha gran riqueza de valores ético-morais.
Xa no primeiro poema: y tus brazos me acogieron
tu amor me envolvió
y la felicidad llenó
todos mis rincones de mi pequeño ser
para siempre…
Aquí está revelando un concepto de Deus manifestado no seu Fillo Xesucristo. Un Deus tenro, un Deus pai-nai, un Deus cercano, cariñoso, bondadoso.
Lendo o libro observaráse un gran eixe de relación materno-filial. Cun gran valor de xenerosidade, de amor, e todo realizado cunha gran alegría. Este estilo de vida e de plantexamento educativo vai repercutir no mociño Gerald, sendo ese rapaz cariñoso, bo, listo e responsable. Por isto, a nai Conchi-Inma descúbreo todo como o gran regalo que Deus lle deu.
Tamén cando fala da Tita Flori xorde a gran actitude de crenza e dunha vida máis alá da morte.
Outro gran eixe teolóxico é a gran dimensión comunitaria cos amigos-amigas e a familia propia, que sempre está moi valorada. Así, a gran actitude maternal de entrega de cara ao seu fillo Gerald, síguea disfrutando en cada momento da vida.
Outro eixe teolóxico é o acompañamento, o ánimo, o cariño, que xorde por todas as páxinas da obra. Sempre despois de calquera actuación do seu fillo a frase que sempre soa: ¡Muy bien, cariño, lo has hecho muy bien!
Outro gran valor ético-moral que descubrimos é que Conchi e Gerald loitan pola dignidade da súa gran familia de Filipinas. Conchi sempre cre que un mundo mellor é posible. Sobresae o valor de facer o ben, neste caso a tantos nenos e nenas.
Outro valor a destacar é compartir o tempo, a vida, nos distintos aspectos. Así atopámonos na primeira parte do libro coa descrición dun fermoso cadro que simboliza unha flor e no tallo vese unha frase: O esencial é invisible aos ollos, soio se pode ver co corazón.
Tamén descubrimos unha clara transmisión de valores ao seu fillo Gerald analizando as etapas do Camiño de Santiago, por exemplo baixando do Cebreiro a Triacastela e noutras etapas escoitamos varias veces ao seu fillo, «Mami, yo te ayudo. Dame la mano». É dicir, ofrécese sempre colaboración, descúbrese unha preocupación polos demais.
Dille a nai ó fillo: Qué belo é compartir, Gerald! Comparte sempre a túa vida, o que es, o que teñas. É o que che fará feliz.
Plantéxase unha educación austera, facéndolle ver a Gerald que o esforzo é necesario. E a constancia é a que nos fai conseguir o verdadeiramente importante nesta vida.
Unha gran conclusión que podemos sacar nesta obra é que o regalo máis grande que Deus puxo na vida de Conchi é Gerald. Di: para ser feliz só necesitas un puñado de persoas ás que amas e te aman, polas que farías calquera cousa e que farían calquera cousa por ti.
Tamén neste segundo libro o logotipo Mensaxeiros da Paz dalle un prestixio á obra dende a bondade do Padre Ángel.
Como conclusión final, dicir que nai e fillo saben que un mundo mellor é posible. Por isto remata a obra cos agradecementos ás diversas persoas que colaboran para facer posible isto.
Luis Manuel Rodríguez Pérez
