Escola de Voluntariado de Mans Unidas

A “V Escola de Voluntariado” é unha proposta de Mans Unidas en forma de campamento sostible para persoas entre 18 e 35 anos que queiran experimentar o voluntariado local e participar nos debates xerados dos retos sociais globais. Preténdese concienciar a través da educación para o desenvolvemento a mozos galegos con inquedanzas polo cumprimentos de dereitos.

Nesta experiencia, os participantes atoparán outros mozos cos que compartir e debater sobre temas sociais. Será do 1 ao 4 de agosto na Asociación a Raíña Paraíso en Vilasantar (A Coruña). A participación ten un custe de 30€ con posibilidade de axuda.

Contacto: educacion.galicia@manosunidas.org 606 592 012

Un minuto pola paz xunto ao Papa Francisco

O Dicasterio para os Laicos, Familia e Vida convida a unirse á iniciativa do 8 de xuño, ás 13:00 horas, cando crentes ou non crentes poderán adicar polo menos un minuto á oración ou reflexión pola paz. Promovida polo Foro Internacional de Acción Católica (FIAC) desde 2014, a iniciativa na súa décima edición leva como tema: «Queremos a paz. Unha urxencia, un dereito, unha necesidade». Rézase pola paz en Ucraína, Terra Santa, Myanmar e en todos os lugares en conflito. Este ano, en particular, o número de conflitos activos é moi elevado.

É unha iniciativa lanzada por primeira vez en 2014 en apoio do encontro «Invocación pola Paz» promovido polo Papa Francisco o 8 de xuño nos Xardíns Vaticanos xunto co Presidente de Israel (Simón Peres), o Presidente da Autoridade Palestina (Maḥmūd ʿAbbās – Abu Mazen), co Patriarca de Constantinopla (Bartolomeu I).

[Proposta de oración]

Enrique Alarcón, padre sinodal

Na primeira fin de semana de xuño, o padre sinodal Enrique Alarcón estivo en Lugo e Monforte contando a súa experiencia no Sínodo, e algúns dos aspectos foron os seguintes:

“A sinodalidade é vivir na Igrexa responsablemente, asumindo a túa vocación e a túa tarefa diferenciada, como presbítero, relixioso, diácono ou laico. Cada persoa coa súa correspondente responsabilidade. Porque é a única forma de poder vivir en comuñón. Non pode haber comuñón se na Igrexa cada un non asume o que nos corresponde como vocación, como carisma e como don.

“Na Igrexa ninguén é superior a ninguén. E todos nos necesitamos para vivir en fraternidade.

“As tres craves da sinodalidade son comuñón, participación e misión. Hai que vivir o apostolado para vivir a misión evanxelizadora.

“Outros principios da sinodalidade: renovación, transformación, reforma, cambio. A función diso é chegar alí onde se che necesita para estar en actitude de servizo.

“Despois das primeiras comunidades cristiás, é a primeira vez na historia da Igrexa que hai un Sínodo aberto, non só para bispos.

“Non soamente é estar no Sínodo como figurante, senón con dereito de voz e voto. De maneira que o informe de síntese que hai leva o meu voto como o das outras 360 persoas que estabamos alí, bispos, cardeais, homes e mulleres e vida consagrada.

“Por primeira vez, elaborouse un documento votado por todo o Pobo de Deus. Se alguén conta hai uns anos que os laicos van votar nun Sínodo e que o seu voto serve para algo non o cre ninguén. O Papa Francisco críao e nós vimos que iso foi posible”.

Enrique Alarcón presentou Frater en Lugo

O venres 31 de maio na parroquia San Francisco Xavier (Lugo) tivo lugar a presentación de Frater, movemento de apostolado segrar de enfermos e discapacitados. A presentación correu a cargo de Enrique Alarcón García, que presidiu Frater e do que se transcriben aquí algúns momentos da súa intervención:

En Frater descubrín o rostro dun Xesús que liberaba. E por iso namoroume o lema que ten Frater -érguete e anda- que eu interpretei como unha invitación a deixar de lamentarse, deixar de pór a cadeira de rodas na cabeza, e tirar por aí ao mundo a vivir. Non soamente é unha invitación a min, senón a miles e miles de persoas nos 100 anos que vai ter Frater en todo o mundo, nos catro continentes nos que está. Todos temos a mesma experiencia de sentirnos liberados totalmente e de entender que a discapacidade e o que se dispoña para moverse -bastón, cadeira de rodas…- pois é un elemento que facilita a vida. pero que o importante é o ser, a persoa.

En Frater descubrín á parte dun Deus liberador, un Deus que pensaba, un Deus que a min me chamaba a vivir tendo a mente e o corazón na xente que sufría, para acompañar, para escoitar.

E descubrín tamén unha comunidade na que vivir realmente unha vida comunitaria apostólica, de vida, de irmáns, de irmás. Sen iso a Igrexa non ten sentido, non serve.

Frater está dentro da Acción Católica especializada, como a IOAC, a XOC, o Movemento Rural. E nestes movementos si que vivimos a corresponsabilidade diferenciada. O laico pode presidir un movemento. E o sacerdote acompaña, asesora, impulsa a fe, motiva a fe e é un máis.

En Frater inténtase vivir en fraternidade, comunitariamente, dentro da Igrexa, facendo un servizo de escoita, de acompañamento, de facer que a persoa descubra o valor que ten.

Outro dos lemas que temos en Frater é “terás moitas limitacións pero as túas capacidades son superiores a elas”. Un elemento fundamental no noso movemento é a formación en equipo. Non nos xuntamos soamente para contar cousas, para divertirnos, que tamén,  xuntámonos para crecer como irmáns e como irmás.

Presentación en Lugo do movemento Frater

O venres 31 de maio ás 16 h na parroquia San Francisco Xavier (Lugo) terá lugar a presentación de Frater, movemento de apostolado segrar de enfermos e discapacitados. A presentación corre a cargo de Enrique Alarcón García, que presidiu Frater e na actualidade é padre sinodal.

Frater está implantado en catro continentes e en 25 dioceses de España. A súa función principal radica no apostolado segrar, é dicir, ser membros vivos dunha Igrexa viva que sexa expresión do Pobo de Deus encarnado, e dunha maneira moi especial, entre as persoas con discapacidade e/ou grave enfermidade. Forma parte dos movementos de Acción Católica e vive intensamente a súa tarefa evanxelizadora e transformadora da realidade en comuñón eclesial.

A %d blogueros les gusta esto: