Este é o lema do Domund deste ano que celebramos en outubro, co seu cénit o terceiro domingo do mes coa colecta en favor das misións.
Agora ben, o Domund non se centra exclusivamente en recoller unha serie de donativos -cada vez menor, por certo- en favor das misións. Nace ao amparo das Obras Misionais Pontificias (OMP), en concreto da Obra Propagación da Fe, fundada no século XIX por unha muller, Paulina Jaricot, quen decidiu crear unha rede de axuda ás misións para fomentar a colaboración con todas as Igrexas do mundo e as súas necesidades. Pío XI, en 1922, elevouna a categoría pontificia e púxoa baixo o seu amparo, facendo a toda a Igrexa partícipe de cáusaa misioneira.
O Domund deste ano é especial por dous motivos:
En setembro falecía Anastasio Gil, Director Nacional de OMP en España. Foi o artífice da renovación desta institución no noso país. A Igrexa española débelle moito a este home. Entre os seus logros estivo facer moito máis transparente a cuestión económica, conseguir unha cobertura legal e médica para os misioneiros, achegar as OMP a cada recuncho xeográfico de España, unir a todas as congregacións misioneiras, organizar unha profunda e seria formación misioneira… Anastasio Gil modernizou esta institución, para que o labor dos misioneiros sexa coñecido en toda a sociedade española e a Igrexa siga sosténdoa. Conseguiu que as OMP de España non sexan só unha institución ao servizo da misión, senón unha gran familia onde cada membro considérase responsable da misión, onde todos nos axudamos e animamos, unha familia que se alegra coas boas noticias e que chorou ante a morte do seu pai, porque iso é o que era Anastasio para todos os que formamos OMP.
Por outra banda, estamos na antesala do mes misioneiro proclamado polo Papa Francisco para outubro do ano que vén. Celebraranse os 100 anos da primeira encíclica enteiramente misioneira, a Maximum illud de Benedito XV. O propio Anastasio pediunos en xuño que preparemos desde agora este gran acontecemento para a Igrexa.
Benedito XV escribía a Maximum illud porque a constitución das distintas Obras Misionais, xurdidas ao longo do século XIX e XX, puñan de manifesto que non pode haber ningún cristián sen unha permanente preocupación polas misións. E pedía que se dese prioridade á oración, á esmola, á promoción de vocacións misioneiras nos seminarios e ao traballo das OMP. Cen anos despois, estas catro prioridades continúan sendo unha tarefa na nosa Igrexa, e debemos preguntarnos como podemos realizalas hoxe.
Domund. Cambia o mundo. Entre todos podemos cambiar o mundo. Para iso, debemos pór ás OMP nun lugar prioritario da pastoral da Igrexa e apoiar coa oración, a esmola e a promoción de vocacións misioneiras o labor dos misioneiros. Ese era o desexo de Anastasio Gil. Hoxe, desde o ceo, segue apoiando o labor das súas amadas OMP.
Jesús M. Santiago
Delegado de Misións da Diocese de Lugo