Esta semana profesorado dos Colexios Diocesanos A Milagrosa e San Lorenzo compartiron unha formación sobre a identidade católica dos centros, algo no que vai afondarse durante todo o curso. Nun primeiro momento correspondeulle intervir ao Reitor-Director titular do Colexio San Lorenzo, David Varela. As cousas que son importantes para a vida, tamén o son para a fe, e viceversa.
Iníciase o curso académico 2022-23 co desexo de ser luz uns para os outros e que a experiencia de cada día no Colexio Diocesano San Lorenzo sexa unha luminosa compañía para crecer e vivir. Iníciase o curso conscientes de que todos son chamados a ser luz aquí e agora. Con traballo, con protagonismo.
Desde o 1 de setembro a titularidade que tiña a congregación das Fillas da Caridade de San Vicente de Paúl sobre o Colexio da Milagrosa pasa á Diocese de Lugo. O centro mantén a directiva e o que si estrea é o logotipo.
Preparativos para instalar o monumento. Imaxe do arquivo do Mosteiro de Samos
Frei Benito Jerónimo Feijoo e Montenegro foi un dos moradores ilustres do mosteiro benedictino de Samos, onde realizou o noviciado de 1676 a 1678. Feijoo expresaría en varios dos seus escritos o seu amor por Samos. E aquí quixeron corresponderlle cun recoñecemento que comezou a xestarse en 1935, sendo abade Mauro Gómez Pereira, que pensou nun monumento e promoveu unha subscrición popular. Para levar a cabo esta homenaxe foi nomeado un comité «pro-monumento», e entre os seus membros estaban Ramón Otero Pedrayo, Xosé Filgueira Valverde. Tras o parón causado pola Guerra Civil, renováronse as accións do comité.
A obra foi tallada por Francisco Asorey, e o proxecto converteuse en realidade o 24 de agosto 1947, coa inauguración da estatua.
En Samos organizáronse grandes festexos populares, e no mosteiro celebrouse unha misa pontifical, presidida polo bispo de Lugo, Rafael Balanzá, con sermón laudatorio do prelado mindoniense Fernando Quiroga Palacios. A continuación o mesmo bispo diocesano procedeu á bendición do monumento, ante o cal o abade de Samos pronunciou un discurso ao que contestou o ministro de Industria, Juan Antonio Suances.
Dous inmigrantes ante a Cruz de Lampedusa, en Monforte
A Cruz de Lampedusa deixa a parroquia monfortina de Santa María da Regoa, onde chegara o 5 de agosto e permaneceu aí durante o novenario na honra a Nosa Señora de Montserrat. A partir do 20 de agosto estará varias semanas no santuario do Corpiño.
A Cruz de Lampedusa, realizada cos restos de barcos ocupados por inmigrantes, percorre as dioceses do mundo para concienciar á poboación sobre o drama da inmigración.
O amor permítenos mirar e ver cos ollos de Deus, coa súa mesma mirada, e formular os nosos xuízos con xustiza e misericordia, para actuar á maneira de Deus, que coida de todos os seus fillos por amor.
Vivir o amor concreto desde a Cruz de Lampedusa: Construír o futuro cos migrantes e os refuxiados. A presenza dos migrantes e os refuxiados representa un enorme reto, pero tamén unha oportunidade de crecemento cultural e espiritual para todos. Grazas a eles temos a oportunidade de coñecer mellor o mundo e a beleza da súa diversidade. Podemos madurar en humanidade e construír xuntos un “nós” máis grande. Na dispoñibilidade recíproca xéranse espazos de confrontación fecunda entre visións e tradicións diferentes, que abren a mente a perspectivas novas. Descubrimos tamén a riqueza que encerran relixións e espiritualidades descoñecidas para nós, e isto estimúlanos a profundar as nosas propias conviccións.
Construamos o futuro, fagámolo xunto cos nosos irmáns e irmás migrantes e refuxiados. Construámolo hoxe!
O mércores 10 de agosto ás 21 h na Catedral de Santa María conclúe o ciclo de concertos “Música no Camiño Primitivo”. Actuarán o coro Concentus Lucensis e o organista Roman Perucki. Esta iniciativa está organizada pola Diocese / Centro Eucarístico Lucense e a Alcaldía de Lugo, coa colaboración da Xunta de Galicia.
Programa
Olivaer Tabulatur (ca 1619) Anonim Chorea Para órgano
Francisco Guerrero (1528-1599) Ave, virgo sanctissima Para coro a capela
Daniel Magnus Gronau (1685-1747) Partita «In dich habe ich gehoffet» Para órgano
Tomas Luis de Victoria (1548-1611) Taedet animam meam Para coro a capela
Johann Sebastian Bach (1685-1750) Fantasía en la menor, BWV 561 Para órgano
Francisco Guerrero (1528-1599) Virgen santa Para coro a capela
Alexandre Guilmant (1837-1911) Marcha sobre un tema de Haendel Para órgano
Anónimo (século XV) There is no rose Para coro a capela
Marco Enrico Bossi (1861-1925) Interludio lírico Para órgano
Francisco Guerrero (1528-1599) Niño Dios, d’amor herido Para coro a capela
Tomas Luis de Victoria (1548-1611) Sancta Maria succurre miseris Para coro a capela
Zbigniew Kruczek (*1952) Preludio e Fuga «March» Para órgano
Roman Perucki é organista principal da Catedral de Gdańsk Oliwa, director xeral da Orquestra Filharmónica do Báltico, presidente da Sociedade Música Sacra e da Sociedade de Amigos da Catedral de Gdańsk Oliwa. Colaborou na construción de novos instrumentos en Gdańsk e arredores. O mestre Roman Perucki é o director do Festival Internacional de Órgano da Catedral de Oliwa, o máis antigo de Polonia, e da Competición Internacional J.P. Sweelinck, así como doutros ciclos internacionais de órgano (en Gdańsk, Frombork, Jastarnia, Stegna, Rumia, Jastrzębia Góra e Żarnowiec). Imparte clases maxistrais en Polonia, Portugal, México, Croacia, Rusia e Francia. Na actualidade leva realizados máis de 2.500 concertos de órgano: recitais como solista, acompañado por orquestras de cámara e sinfónicas, concertos para solista e dobres concertos. Actuou por toda Europa, Rusia, Xapón, China, México, EUA e Australia. Ten publicados numerosos CD. Gravou para a radio e televisión nacional polaca e, así mesmo, para produtores de fonogramas e medios de comunicación estranxeiros. Recibiu a máis alta distinción do Vaticano Pro Ecclesiae et Pontifice e a Orde de San Silvestre.
Concentus Lucensisé un grupo vocal nado dos fecundos encontros artísticos que teñen lugar durante as edicións do Festival Internacional de Órgano e do Curso de Música Litúrxica do Corpus Christi de Lugo. Os seus compoñentes son os mestres e solistas principais do coro lucense Solo Voces, do Orfeón Lucense e do Gruppo Vocale S. Bernardo, agrupación que desenvolve a súa actividade principal entre Saronno (Italia) e Lugano (Suíza). O Concentus Lucensis canta principalmente a partes reais, é dicir, cunha soa persoa para cada parte vocal, abordando un extenso repertorio, cunha predilección particular pola polifonía renacentista.
