Ao principio parece que co namoramento todo é moi doado, tamén cultivar a admiración. Normalmente soemos destacar as cualidades da outra persoa, aminorar os seus defectos e mesmo atribuírlle cualidades que non ten. Pero logo coa convivencia, cos egoísmos particulares, parece que algunha desas cualidades, ou que nos parecían cualidades, xa nos moletan. Ou poñemos permanentemete o foco, a mirada, nos defectos do outro. Entón conseguimos unha mirada negativa.
Para transformar esa mirada, para cultivar a admiración, é importante estar actualizados onde está o outro e onde estou eu. Actualizarse en concreto das súas novas cualidades, das súas novas virtudes. Pois a xente vai cambiando. E tratar de recoñecelas, agrandalas, poñer o foco niso, facer un recoñecemento, unha valoración expresa para que mirada se transforme e nos saia de maneira natural. Así podemos descubrir que a parella vale a pena.
Cristina Bandín
Psicóloga colaboradora do Centro de Orientación Familiar Diocesano