Curso catequético 2024-25

O papa Francisco vén de convocar o Xubileu romano de 2025, co lema “Peregrinos da esperanza” e o Departamento de Catequese da Diocese acolle este chamado do Papa a non perder a esperanza. Trátase de contaxiar a toda familia catequética esa esperanza porque, a pesares dos moitos atrancos, o Esírito do Señor acompaña ao seu pobo e derrama os carismas e ministerios necesarios para a edificación da Igrexa. Para o curso 2024-25 proponse o lema “Catequistas da esperanza” subliñando o papel vital dos catequistas como portadores de esperanza nas súas comunidades e lugares.

Obxectivos da catequese:

  • A misión dos catequistas é a nosa esperanza; vocación de servizo na Igrexa centrada na transmisión da fe
  • Coidar as comunidades cristiás por de onde saen os catequistas
  • Convocar ás familias, nenos, mozos e adultos á catequese.

Alberto Leiva Torreiro

Delegado episcopal para a educación na fe

Dtor. do Departamento de Catequese

Actos con motivo da Xornada polo Traballo Decente

O 7 outubro na igrexa de San Froilán (Lugo) celebrouse unha vixilia polo traballo decente e a continuación a Directora do centro asociado UNED Lugo, Ana Belén Traseira Pena, deu lectura ao Manifesto polo Traballo Decente 2024.

O 8 de outubro ás 18:30 h no local de Cáritas da Avda. das Américas, 93-97 (Lugo) poderá seguirse a retransmisión de mesas redondas conmemorativas dos dez anos de Igrexa polo Traballo Decente (ITD).

Mesa “Presente e futuro de ITD”:

Natalia Peiro, secretaria xeral de Cáritas Española

Jesús Miguel Zamora, secretario xeral de CONFER

María Dolores Megina, presidenta xeral da HOAC

Rubén Serrano, presidente xeral da JEC

Francho Gracia, presidente xeral da JOC

Javier Alonso, presidente xeral de Xustiza e Paz. Comisión Xeral

 

Mesa “Traballando para crecer”:

Moderación: lrene Pozo Hernández, directora de contidos sociorrelixiosos de Abside Media

Unai Sordo, secretario xeral de CCOO.

Félix Peinado, director da OIT en España.

Antonio Javier Aranda López, director do Departamento de Pastoral do Traballo da Conferencia Episcopal

Lectura do Manifesto polo Traballo Decente 2024 a cargo de Ana Belén Traseira Pena

“Por ti, por min, traballo decente”

Un ano mais, e con motivo de celebrarse o 7 de outubro a Xornada Mundial polo Traballo Decente,  poñemos diante de nós a realidade do traballo na procura de darlle voz a súa situación precarizada que ameaza a vida de milleiros de persoas no mundo e que ten como consecuencia a imposibilidade de ter un traballo decente digno e estable.

Hoxe en día, traballar non asegura unha vida digna nin unha experiencia laboral humanizadora. Iso é así porque o capital enseñórase sen escrúpulos condicionando o futuro de moita xente. Temos que seguir denunciando que o traballo non so é unha necesidade senón un dereito. O traballo é camiño humano de realización e non se pode converter nunha mercadoría nin nun engrenaxe que sosteña o egoísmo duns poucos.

A precariedade laboral e o desemprego fanse estruturais xerando situacións de gran vulnerabilidade en grandes sectores de poboación, agudizando o drama da emigración, o desarraigamento e o choque cultural. Esta realidade está a afectar de maneira especial ás mulleres porque teñen menos opcións de traballo ou peores condicións salariais. O seu traballo, moitas veces centrado no coidado da familia ou dos máis débiles, non é recoñecido nin regulado co que isto pode afectar á calidade das súas vidas e á súa dignidade.

Promover o traballo digno é colaborar a que outra economía sexa posible. Unha economía do ben común, solidaria, participativa, social e ética, que transforme as relacións sociais, ofreza posibilidades de vida e xustiza aos e ás máis débiles. Impulsar este tipo de economía é facer posible que o traballo non se reduza a ter un emprego co que conseguir recursos económicos, entendelo como unha realidade constitutiva do ser humano e evitar que alguén poida quedar fora do acceso aos recursos económicos, sociais e naturais porque non teña un emprego remunerado.

Nesta forma de concibir o traballo, dentro deste horizonte de xustiza e solidaridade que a economía do ben común promove, teñen un protagonismo especial as mulleres. E o teñen porque desde sempre demostraron unha gran capacidade de resistencia e de creatividade para contrarrestar todo aquilo que as convertía en vítimas, ou agudizaba a súa precariedade. A procura de alternativas de subsistencia nacidas da sororidade e acompañamento mutuo, as iniciativas creativas e audaces de emprendemento femenino percorren todo o planeta como voz profética e anuncio de esperanza. Coas súas propostas alternativas de emprego e empoderamento móstrannos a forza da dignidade e recórdannos que non basta desexar o cambio, hai que ser o cambio.

Unha das entidades que forma parte da iniciativa Igrexa polo traballo decente é Taller de Solidaridad que a través do proxecto “Enredadas polo cambio” trata de facer realidade estas premisas. Baixo o lema: “tecemos os fios, tecemos o cambio” promove o traballo digno e a igualdade de xénero a través de fomentar, impulsar e visibilizar o emprendemento feminino, liderando iniciativas en rede e potenciando espazos participativos. Por ti, por min andamos todas na procura do traballo decente.

Carme Soto Varela

Iniciativa Igrexa polo traballo decente

Peregrinación a Santiago de presos, funcionarios e voluntarios

A Pastoral Penal organiza unha peregrinación polo Camiño de Santiago de máis de dous centenares de persoas de 13 prisións de España. Do cárcere lugués de Bonxe iniciaron o 2 de outubro a súa peregrinación 9 presos, 5 funcionarios e 2 voluntarios, despois de que na Catedral o capelán José Río Ramilo lles impartise a bendición do peregrino.

Nos últimos anos lévase a cabo no comezo do outono. Así, neste 2024 o 5 de outubro, despois de facer durante varios días algunha das rutas xacobeas, conflúen no Monte do Gozo 240 persoas, entre presos, funcionarios e voluntarios para facer o último tramo, ata Compostela, onde se participará na Misa do Peregrino e posteriormente no Seminario algúns dos peregrinos comunicarán a súa experiencia. Nesta xornada final tamén estará presente o Subdirector Xeral de Institucións Penais.

Ademais de Bonxe, os centros de reclusión que participan son: Mallorca, Puerto 3 (El Puerto de Santa María), Pereiro de Aguiar (Ourense), Morón de la Frontera, Jaén, Burgos, Pamplona, Córdoba, Teixeiro (A Coruña), Soto del Real, Botafuegos (Algeciras) e A Lama (Pontevedra).

San Francisco de Asís

Imaxe de S. Francisco de Asís na igrexa dos PP Franciscanos (Lugo), onde Mons. Alfonso Carrasco preside a Eucaristía o día 4 ás 19.30h

 

O 4 de outubro é a data elixida pola Igrexa para celebrar a memoria dun santo singular, home de paz, home de amor, cun concepto de vida místico baseado fundamentalmente na tenrura, na misericordia de Deus. Chamábase Francisco e era de Asís.

Faleceu o 3 de outubro do ano 1226, na véspera xa do día catro, por iso celebramos a súa festa o día catro. Din que morreu como viviu, cantando, buscando sempre esa esencia do divino en todo o creado, até o punto de compor o fermoso Cántico das criaturas, onde dá grazas a Deus por todo o creado, chamando irmán ao sol, irmá á lúa, irmáns e irmás a todas as criaturas, un concepto de fraternidade universal.

Na diocese de Lugo houbo presenza franciscana multisecular, desde hai séculos, aínda que é certo que nestes tempos viuse reducida a dúas presenzas, unha pequena fraternidade na mesma capital lucense, atendendo a igrexa homónima de San Francisco e o colexio dos Franciscanos e unha presenza tamén na beira do Camiño de Santiago, no Santuario de Santa María Real de O Cebreiro, atendendo tamén diversas parroquias do ámbito rural nesa contorna da montaña de Lugo.

“Paz e ben” é o saúdo franciscano, esa paz que tanto necesita o mundo, esa paz que se constrúe precisamente na medida en que nos comprometemos en facer o ben que non deixa de ser, senón unha expresión mesma do amor de Deus en quen cremos.

Frei Francisco Castro Miramontes

[Escoitar texto en castelán na voz do autor]

A %d blogueros les gusta esto: