Vida e actualidade da Diocese de Lugo
A Nosa Voz 
No santuario de Nosa Señora do Corpiño, na parroquia de Losón (Lalín), iniciouse o luns 17 a novena, que foi todos os días ás 18.00 horas e contou como predicador co párroco de Silleda, José Pérez Barreiro. O día grande, 25 de marzo, as eucaristías comezaron ás 9.00 horas, e a misa solemne foi ás 12.00, seguida de procesión. Houbo varios confesores para atender a quen desexaban recibir o Sacramento da reconciliación.
O mércores 26 os grupos da Lexión de María da cidade de Lugo (San Antonio de Padua, San Froilán, San Francisco Xavier) celebran o acies. O día da Anunciación do Señor ou un día próximo é cando se celebra o gran acto central do ano para a Lexión e María. No caso de Lugo, será da seguinte maneira: na parroquia San Francisco Xavier ás 16h, rezo do rosario e consagración individual e colectiva; ás 17 h Eucaristía presidida polo señor Bispo, Mons. Alfonso Carrasco e a continuación, un ágape.
Para os días 28 e 30 de marzo están programados uns Cursiños de Cristiandade na Casa Diocesana de Exercicios de Lugo. Están destinados ás persoas insatisfeitas que queiran sacarlle máis á vida, a toda persoa que busque o sentido transcendente da súa vida, sexa cal for a súa forma de pensar e de sentir. Dada a súa forma de anuncio da Boa Nova, o Cursiño de Cristiandade diríxese non só aos crentes que buscan profundar na súa vida de fe, senón tamén a persoas indiferentes, non crentes ou afastadas.
Os bispos da Subcomisión Familia e Vida da Conferencia Episcopal publicaron unha Nota, co título “Polos nenos; polos pais; polos avós: si á vida”, na que se incide na idea esperanzadora do lema do cartel. “Para España, para Europa e para o mundo -comezan dicindo- a apertura moralmente responsable á vida é unha riqueza social e económica. Grandes nacións puideron saír da miseria grazas tamén ao gran número e á capacidade dos seus habitantes”.
Na difícil conxuntura que atravesamos cómpre axudar económica e socialmente ás familias, pero non abonda. É imprescindible un “cambio de mentalidade e de vida que permita gañar a propia liberdade para doarse ao outro: doarse á esposa ou ao esposo, doarse aos fillos, doarse aos anciáns, doarse ao que sofre”.
A Nota conclúe chamando a recuperar “a grandeza do don e sentido da maternidade” e lembrando que “non é progresista pretender resolver os problemas eliminando unha vida humana”.
Todos nos queixamos de que o tempo pasa voando. Levamos unhas vidas moi intensas en todos os sentidos. As consecuencias xa as sabemos: atrás deixamos persoas, cousas, vivencias, e aparecen outras novas.
Polo que podo ver, a algúns empézanos a afectar algo que chamo “síndrome da xeración EXB”, que nos fai tratar de recuperar aquilo ao que non lle demos o suficiente valor no seu día, e que agora agradeceriamos ter.
Nas dúas semanas que levamos de Coresma, na nosa Diocese falouse abundantemente da nova organización pastoral e do Seminario. É un fallo pensar que esta nova situación débese á escaseza de sacerdotes. A orixe do problema non é este, e, por tanto, o problema tampouco se solucionaría, simplemente, coa importación de 100 curas.
A orixe do problema está en que nos esquecemos do valor da fe. Entre o que deixamos atrás tamén está a fe, e a vivencia madura da mesma. Cambiamos o que vale de verdade e por si mesmo, por un produto agradable á vista pero perecedoiro e sen ningún valor.
Necesitamos poñernos serios e descubrir de novo o valor da presenza do Deus de Xesucristo nas nosas vidas. Necesitamos deixarnos de bobadas e egoísmos á hora de pensar e vivir a fe e decidirnos a dar o salto sen medo.
Miguel Ángel Álvarez