A Nosa Voz

O voluntariado de Cáritas

Caritas Lugo voluntariado

 Na Diocese de Lugo 202 voluntarios están vinculados ás Cáritas parroquiais, e 175 vinculados directamente ós programas executados dende os servizos xerais de Cáritas diocesana. O total representa un 96% do equipo humano da institución, polo que é base fundamental.

Desde Cáritas procúrase que o voluntariado teña características como as seguintes:

– comprometido no cambio social cara a unha sociedade máis xusta.

– capaz de organizarse e participar desde respostas colectivas fronte ao individualismo preponderante.

– coherente desde a acción realizada e que desde aquí crece como persoa e como cristián.

– a través da súa participación plasma valores como a solidariedade, a gratuidade, a igualdade.

– dispoñibilidade para a acción e para a formación, superando a barreira da boa vontade e promovendo unha acción de calidade.

 Na sede de Cáritas na rúa da Cruz, Margarita Romero, Nica, acolle ás persoas que desexan facerse voluntarias, de luns a venres entre as 10 e as 12.30.

 

Cáritas Lugo recoñece o labor dos voluntarios

Cáritas recoñece aos seus voluntarios

O 22 de abril, e dentro dos actos de Cáritas Lugo con motivo dos seus 50 anos de existencia, houbo un recoñecemento ao labor dos voluntarios. En representación de todos eles, foron 4 os que recibiron unha figura alusiva ao cincuentenario da institución: Rosario, Sofía, Jasmina e sor Trinidad. Esta última voluntaria, da congregación da Sagrada Familia de Burdeos, supera os 90 anos de idade e colabora no roupeiro.

Durante o acto, o director Ginés Plaza dixo que “os voluntarios son a base e o piar. Sen a actuación dos voluntarios non se comprendería nin se levaría a cabo a actuación de Cáritas. Sen eles, a actuación de Cáritas sería mínima. Pero temos a gran sorte, grazas a Deus, de que en Lugo temos cerca de 400 voluntarios. Son 400 persoas que colaboran para levar a cabo la actuación de Cáritas cos pobres, cos últimos, con aqueles irmáns nosos que o necesitan”.

Comunicado da Delegación de Santuarios e Peregrinacións da Diocese

Para a Diocese de Lugo, os centos de peregrinos que a percorren diariamente en Camiño a Santiago (sexa polo Camiño Francés, o Primitivo ou a Vía da Prata) supoñen unha importante prioridade pastoral.

Sabemos que o peregrino valora e agradece que as igrexas estean abertas, como lugares cargados de experiencia non só cultural, senón relixiosa, e específicamente cristiá.

Resulta imposible, con todo, que os sacerdotes sós poidan manter todas as igrexas que teñen encomendadas abertas a diferentes horas.

Para levar a cabo esta tarefa, son necesarias persoas nas cales depositemos a nosa confianza. A súa tarefa non é soamente a de abrir unha porta e selar unha credencial, senón a dunha acollida verdadeira, que escoite ao peregrino e o asista no que necesite, o que non se reduce a unha información artística e cultural. Pois o peregrino, que vai facendo paso a paso un auténtico camiño interior, pode esperar con razón en cada igrexa unha ocasión de encontro con Deus, con Xesucristo, que enriqueza a súa propia vida.

Ler máis

Peregrinación a Zamora organizada pola Adoración Nocturna

O Consello Diocesano da Adoración Nocturna organiza, un ano máis, a peregrinación a Zamora, para asistir á Eucaristía e “Ofrenda Floral” que a Fundación “Luís de Trelles e Noguerol”, dedica ao fundador, ante o seu sepulcro, na Catedral da citada cidade, actos que terán lugar o sábado 26 do presente mes.

Nesta ocasión cóntase cun aliciente máis, xa que está previsto descubrir unha placa na casa onde faleceu o servo de Deus no ano 1891.

 

Miguel Ángel Álvarez Pérez: Un admirable intercambio

Xa chegou. Xa está aquí a Semana Santa. Non é unha semana calquera. É a semana que, desde a súa orixe, deu un xiro total e definitivo á historia da humanidade. Antes viviamos nas tebras e a incerteza, agora temos un destino certo e con garantías.

Di o Señor: “marcho para prepararvos sitio, para que onde eu estou esteades tamén vós”. Pódese esperar algo máis grande e mellor que participar da mesma vida do que é absolutamente grande e mellor?.

Trátase de celebrar un troco sen precedentes, onde Deus dánolo todo, até a súa propia vida, a cambio dos nosos pecados. Un Deus que, desde a súa grandeza, faise humilde e asume a nosa condición humana, para que nós participemos da súa mesma vida divina.

O camiño e prezo coñecémolo: a cruz e a morte. A meta tamén é coñecida: a resurrección e a nosa esperanza de resucitar tamén nós con Cristo.

Temos por diante unha semana para celebrar e vivir este misterio de amor. Deus ámanos até dar a súa vida por nós. Nunca ninguén o fixo antes. Agora só falta abrir os ollos e atopémonos con Cristo que sae a buscar aos que estabamos perdidos.

Miguel Ángel Álvarez Pérez

Párroco de San Froilán.

A %d blogueros les gusta esto: