Queridos irmáns,
Na festividade de Corpus Christi exprésase o cumio da nosa fe. De feito, este día coroa o camiño polo que o noso Señor Xesús levou a cabo a súa obra de salvación, que, partindo do Nadal, celebramos sobre todo ao longo da Semana Santa, na Pascua de Resurrección, na Ascensión e o envío do Espírito Santo en Pentecosté. Así, grazas a El, puidemos crer de novo e verdadeiramente en Deus, na Santa Trinidade, Pai, Fillo e Espírito Santo, como celebramos o pasado domingo. Agora, na gran festa de Corpus, dicimos como nunha palabra abreviada a nosa fe, a nosa esperanza e o noso amor; profesamos firmemente que o noso Deus e Señor segue presente connosco todos os días, alimenta as nosas vidas e ábrenos un camiño novo na historia.
Dende hai moitos séculos sabemos ben en Lugo, na cidade e na Diocese, e igualmente en Galicia, que así é a nosa fe, que Xesús Sacramentado está no seu corazón, que El é a fonte de onde mana vida e amor, esperanza e paz para os homes, tamén pecadores ou necesitados.
1. Neste ano 2014 a celebración de Corpus fainos pensar especialmente na caridade, nas obras e iniciativas en que ha de expresarse o amor verdadeiro e, polo tanto, a fe cando está viva. Porque celebramos o 50º aniversario da erección da nosa Caritas diocesana por Mons. Antonio Ona de Echave, entón Bispo de Lugo. Foi un 4 de xuño, no contexto das festas de Corpus daquel ano.
Aquel xesto segue falándonos a nós hoxe coa mesma claridade de entón. Recórdanos que non diriamos a verdade se honrásemos a Xesús con xestos e palabras, pero non fixésemos caso dos seus mandamentos e das súas obras, se non procurásemos seguilo coa vida. E o seu mandamento é sempre unha novidade para nós, aínda cando sexa xa moi coñecido por todos: camiña na luz da fe quen ama aos seus irmáns e permanece na escuridade quen os odia (cf. 1Xn 2,3-11).
