Durante os próximos días os que sintonicedes a COPE ou Radio María teredes ocasión de escoitar esta mensaxe: “Por San Xosé, día do Seminario” ou tamén algo referente ao lema escollido para este ano: “Señor, que mandades facer de min?” tomado de Santa Teresa de Xesús.
É que os seminarios existen, e existen todos os días do ano. Por iso temos que celebrar o día do seu patrono dunha forma especial. Os seminarios existen porque existe Deus e porque hai homes que seguen escoitando a súa chamada e decídense a seguilo como sacerdotes de Xesucristo.
Estamos afeitos ver o Seminario como lugar de formación, pero é moito máis. O Seminario é unha verdadeira familia, porque a presenza de Deus Pai e do seu Fillo Xesucristo séntese dunha forma especial.
Os seminaristas son mozos que atoparon un tesouro que, nestes tempos, está escondido á maioría das persoas da súa idade. Eles saben de “quen se fiaron” e quen “manda na súa vida”. Saben que van da man daquel que non pasa nunca, que é un valor seguro, e ademais, están dispostos a dar a súa vida por anuncialo ao mundo, e por compartir coa humanidade este tesouro.
Os seminaristas estudan, traballan, xogan, comparten, viven, pero, sobre todo, son felices porque se fiaron… Porque, quen non se vai a fiar do “Amigo que nunca falla”?…
“Por San Xosé, día do Seminario”. Nestes días reza polo Seminario, polos seminaristas, polos formadores e profesores…. Ora polos sacerdotes e pola Igrexa.
Miguel Ángel Álvarez Pérez
A Nosa Voz
Cadea de oración pola vida consagrada en Samos e Lugo
O día 11 continúa a Cadea de oración pola Vida Consagrada. Nesta ocasión as protagonistas son as Irmás Terciarias Franciscanas Misioneiras da Nai do Divino Pastor e Benedictinas da Anunciación. Ambas congregacións en Samos.
A partir das 18:30h nas Benedictinas de Samos, haberá os seguintes actos:
-
Vésperas
-
Eucaristía
-
Oración
E o día 25 de marzo ás 19’30 h será na PARROQUIA DE SAN ANTONIO, en Lugo, con Eucaristía e oración. As comunidades presentes na devandita Parroquia son:
- Irmás da Caridade do Bo Pastor
- Irmans Misioneiras de Divino Mestre e
- Irmás Franciscanas do Rebaño de María
O horizonte do ensino relixioso en España
Sen ánimo de polemizar, quero aclarar algunhas cuestións que me parecen verdades de sentido común, para aqueles que estamos dispostos a dialogar, a razoar, e a vivir nun contexto de liberdades e de respecto aos dereitos fundamentais do ser humano.
O ensino da Relixión na escola (Ere), especialmente en España, volve ser motivo de debate. Este debate, para aqueles que afirman que co novo currículo da Ere, vólvese ao nacionalcatolicismo, debería estar pechado fai moito tempo. Así sucede no 99% dos países de Europa. A Ere está, cuns contidos básicos e elementais, nos países máis desenvolvidos da Unión Europea (nalgúns de xeito obrigatorio) e nos que mellor calidade de ensino hai.
En primeiro lugar, un erro grave a este respecto, é ignorar que a formación relixiosa nos centros escolares é obxecto dun dereito fundamental. E, en segundo lugar, -outro grave erro-, consiste en non querer atribuír á materia a mesma importancia recoñecida ás demais materias curriculares. Sen formación relixiosa ándase mal pola vida e polo mundo.
Estes dous erros provocan notables desorientacións e fan case imposible o debate. Por exemplo, a ninguén se lle ocorrería pensar que se pode ensinar cristianismo á marxe do estudo das outras grandes relixións monoteístas. Nunca se fixo así. Ou que se pode falar de Deus sen ensinar as formas de relacionarse con El. Por exemplo, todo o relativo á oración e á liturxia, coa carga que conleva de socialización, educación para o silencio e a contemplación, etc. Ou as relacións insubstituíbles para unha comprensión da realidade entre a fe e a arte, o patrimonio relixioso e o turismo, a fe e a razón, a ciencia e a fe, etc. Como se pode dialogar con alguén que non é capaz de concibir que se pode ser crente e pensador, ou que, de feito, a filosofía e a fe sempre camiñaron xuntas ata o século XIX? Como podemos chegar a un acordo un crente e un incrente, ou un agnóstico, se descartamos desde o principio toda posibilidade de relación entre a fe e a ciencia? É que non se pode ser científico e crente? É que non é compatible afirmar que estamos no mundo porque hai un Deus creador e ao mesmo tempo que as sementes da vida evolucionaron de moitos xeitos? As teorías científicas tamén cambian e evolucionan e elas soas non teñen a última palabra.
7 de marzo, Día do Misioneiro Diocesano
O sábado, día 7 de marzo, ás 17:00 h. celebrouse o Día do Misioneiro Diocesano na Parroquia San Francisco Xavier de Lugo. Houbo unha mesa redonda no salón parroquial, con intervención, en primeiro lugar, de Juan Antonio Fraile, misioneiro comboniano, encargado de falar da súa experiencia na República Democrática do Congo. Alí viviu dúas guerras, chegando a estar doce días escondido na selva onde os pigmeos axudárono a ocultarse do exército.
E en segundo lugar correspondeulle intervir a Augusto Bruyel, (irmán de P. Damián Bruyel, misioneiro comboniano) sobre a súa experiencia como familiar dun misioneiro.
A continuación, ás 18:30 h. houbo unha Eucaristía.
Xornada diocesana de formacion de pastoral da saúde
TEMA: “O enfermo na súa etapa final e a súa familia. Atención parroquial”.
A CARGO DE: D. Jesús Martinez Carracedo, director do Departamento de Pastoral da Saúde da Conferencia Episcopal Espanola.
LUGAR: Salón de actos do Seminario Maior de Lugo
DATA e HORA: 9 de marzo desde as 11 da mañá ás 2 da tarde.
DESTINATARIOS: Sacerdotes, relixiosos, membros de movementos apostólicos e segrares.