A Igrexa subiuse ao carro dos medios de comunicación desde o primeiro momento, aínda que iso non lle impediu recibir frecuentes críticas sobre a eficacia da súa forma de comunicar. Xa saben iso que se di con tanta frecuencia de que a Igrexa ten o mellor produto, pero que non o sabe vender.
No Concilio Vaticano II xa era evidente que a forza dos medios era imparable e moi axeitada para a tarefa evanxelizadora da Igrexa. Por iso mesmo, o Concilio dedica un dos seus documentos aos medios de comunicación social: o decreto “Inter Mirifica”.
Nos últimos 40 anos os medios evolucionaron case á mesma velocidade que transmiten as noticias. Chegamos á época das redes sociais. A finais do 2012 Bieito XVI lanza o seu primeiro Twitter para evanxelizar o “Sexto Continente”, que é como designa a esta nova realidade das redes sociais onde millóns de persoas atópanse todos os días.
Desde fai 6 anos, primeiro Bieito XVI e agora Francisco, aproveitan diariamente os 140 caracteres que permite Twitter para transmitir ao mundo unha mensaxe que nos axude a atoparnos con Xesucristo.
Fai uns días, grazas á conta oficial dos Papas, @Pontifex, chegábanos a seguinte mensaxe: “Nós, os cristiáns, non temos un produto que vender senón unha vida que comunicar”. Ao papa Francisco sobráronlle aínda 50 carácteres para mostrarnos a esencia e a finalidade da Igrexa: comunicar a vida de Xesucristo. Non hai nada máis. Todo o demais é secundario ou simplemente sobra cando perdemos de vista o primeiro: Cristo.
A Igrexa non ten obxectivos comerciais. Non vende nada. A Igrexa ten como único obxectivo primordial comunicar a vida de Cristo.
Necesita diñeiro, como calquera organización, pero non é o esencial, non é determinante. Facilita as cousas pero non é imprescindible, abonda lembrar como foron os seus pasos iniciais e a vida das primeiras comunidades ou quizais tamén de moitas comunidades de hoxe en día, cuxo único gasto ordinario que teñen é o pago do recibo da luz.
A existencia da Igrexa non está condicionada pola posesión de bens materiais ou económicos. Existía cando non tiña nada e seguirá existindo se un día quedase sen nada. As paredes de moitos templos e o que conteñen teñen un valor histórico-artísticos, pero é un valor moi relativo. O valor absoluto da Igrexa é Cristo.
O esencial da Igrexa é comunicar a vida de Xesucristo. Non ten outros obxectivos, aínda que ás veces sexa confundida cunha organizadora de eventos sociais ou unha ONG.
Cando acudimos á Igrexa en busca doutra cousa que non sexa a vida de Xesucristo estamos perdendo o tempo, pois “esoutras cousas” atoparémolas moito mellores noutros sitios.
Necesitamos volver a Cristo, necesitamos que alguén nos comunique a súa vida e escoitar a súa boa noticia. Todo o demais é vender fume.
Miguel Ángel Álvarez Pérez
Párroco da Fonsagrada