O 5 de abril de 1878 nacía en Visantoña, (Santiso) Joaquín Victoriano María Frade Eiras, coñecido como Berardo de Visantoña.
Franciscano Capuchino. Mártir durante a guerra civil. Beato desde o 27 de marzo de 2013.
Dúas horas despois de que Xixón sufrise un bombardeo, unha multitude rodeaba a igrexa de San Xosé, convertida en prisión, pedindo a cabeza dos detidos nela. Enchéronse tres camións e varias ducias de persoas foron fusiladas dentro das tapias do cemiterio de Jove. Era o 14 de agosto de 1936.
Ruperta, nacida co nome de Concepción Vázquez y Areas en 1871, en Bóveda, pasou a súa adolescencia e mocidade no instituto educativo dependente da congregación das Adoratrices. En 1898 daba un paso decisivo ao ser xa constituída Filla da Casa, que era unha institución destinada a formar a ex colexialas que se distinguían por unha vocación particular de consagración a Deus.
En Madrid, durante a guerra civil, a Madre Diosdada, superiora xeral das Adoratrices, para protexer ás relixiosas dos perigos aos que podían verse expostas, decide deixar a casa xeneralicia, e aloxarse en diversos pisos, onde tamén chegaban as que viñan doutras partes de España. Un grupo de vinte e tres irmás instaláronse nun piso da rúa Costanilla de los Ángeles, onde Ruperta foi arrestada con todas as demais relixiosas o 9 de novembro de 1936, e fusilada con elas na madrugada da xornada seguinte. Tiña 65 anos.
Desde o 11 de novembro de 1961 repousa na Capela do Pilar del Valle de los Caídos.
O 28 de outubro de 2007 na praza de San Pedro de Roma, é recoñecida publicamente a súa condición martirial.
Aos 2 beatos da Diocese de Lugo, cuxa festividade é o 6 de novembro, adícalles senllos capítulos José Ramón Hernández Figueiredo no seu libro Santoral de Galicia:
– capítulo XV “Beata Ruperta Vázquez Areas” (páxs. 243-249)
– capítulo XXI “Beato Verardo de Visantoña, Frade Eiras” (pp. 313-321)