Mes: Maio 2023

31 de maio, xornada «Enxugar as bágoas»

O departamento de Pastoral da estrada convoca para o 31 de maio a xornada «Enxugar as bágoas». Trátase de acompañar, rezar e dar unha palabra de alento e de esperanza ás persoas que viven coas secuelas de sufrir un accidente de tráfico e ás familias que perderon a un ser querido na estrada. Elixiuse como data o 31 de maio, día no que se celebra a Visitación da Virxe a Santa Isabel.

O director do departamento de Pastoral da Estrada, José Aumente, presidirá a Eucaristía o 31 de maio ás 11.00 horas na Basílica da Concepción de Madrid, retransmitida por TRECE TV.

[Materiais]

O Espírito Santo e santificador

Deus está aquí para recibir a nosa adoración e para ofrecernos a súa axuda. Valoremos a súa presenza, e agradezamos os seus favores. Correspondamos ao seu amor e escoitemos a súa palabra para saber o que espera de nós, e dispoñámonos a comportarnos sempre como bos cristiáns.

Non corren bos tempos para a Igrexa. Os templos baléiranse de fieis. Moitos cristiáns, outrora crentes, hoxe abomínanse de selo. Este comportamento empobrece a fe dos nosos pobos, e é unha infidelidade para co Señor. El, que creara a Adán e a Eva con inmenso amor e colocounos no Paraíso Terreal, baixaba cada tarde a dialogar amigablemente con eles. Pero un día, con gran sorpresa súa, non os atopou: pecaran. Estaban impresentables, e agocháronse. Con todo, o Señor, que antes os amaba con amor de compracencia, agora ámaos con amor misericordioso, e establece lugares de reconciliación: a tenda do encontro, na que o Señor falaba a Moisés e indicáballe como conducir ao seu pobo cara á Terra de Provisión. E cando Israel instalouse en Palestina, o santuario común no que os israelitas daban culto a Iavé, eles sucesivamente elixiron outros lugares para atoparse co Señor (Guilgal, Siquén, Siló, etc), ata que Salomón construíu o Templo de Xerusalén. Desde entón, este templo será o centro oficial do culto a Deus, o cal, aínda que ten a súa residencia no Ceo, con todo, o templo salomónico era como unha réplica do palacio celestial, ao cal os israelitas acudían a dar culto ao Señor.

Era impensable que Deus puidese darnos máis mostras de amor aos que foramos infieis; pero o Señor, posto a amar, ama para sempre, e, andando o tempo, decreta a redención do mundo, mediante a encarnación do seu propio Fillo, que se fixo home no seo virxinal de María. Así remediou a mala sorte do home, convertendo o seu amor compracente en amor misericordioso, mediante a súa exemplaridade redentora que agora continúa na Igrexa, e nos templos instalou a súa presenza eucarística. Nas suntuosas catedrais e nos humildes templos das nosas aldeas, está presente Xesús Sacramentado, porque o amor pide presenza, e á súa presenza non pode renunciar o noso Deus, por iso é polo que, chegada a hora de volver ao Pai, nos envíe ao Espírito Santo para continuar a súa divina presenza entre nós.

Espírito quere dicir “aire que se respira”, “forza que pon en movemento”, “sopro que dá vida”, como o sopro de vida no Paraíso ao crear ao home…

Ao Espírito Santo non podemos velo, como non podemos ver o aire pero coñecémolo polas súas obras: Xesús foi concibido por obra e graza do Espírito Santo. Foi o Espírito Santo quen o conduciu ao Xordán para ser bautizado polo seu Precursor. É o mesmo Espírito quen o conduce ao deserto para prepararse á vida pública e logo a Galilea para predicar o Evanxeo. Ese mesmo Espírito que, en forma de pomba, pousouse sobre Xesucristo no Xordán, tamén se pousou sobre nós o día do noso bautismo, converténdonos en fillos de Deus, e o día da nosa Confirmación facéndonos apóstolos de Xesucristo. E agora derrama os seus dons nas nosas almas, para que produzan os correspondentes froitos.

Deixemos que o lume do Divino Espírito quente os nosos corazóns, para que os dons recibidos do ceo, dean froito de santidade no noso mundo.

Indalecio Gómez Varela

Cóengo da Catedral

[Artículo en castellano]

Santuario do Corpiño: Festa da Visitación da Virxe e oración polo Sínodo

A Secretaría Xeral do Sínodo convidou aos Sínodos das Igrexas Orientais Católicas, ás Conferencias Episcopais e aos Santuarios marianos a celebrar un momento de oración o mércores 31 de maio. No día da Visitación da Virxe e final do mes mariano, confíanse a María os traballos da Asemblea Xeral Ordinaria do Sínodo dos Bispos.

Desde a Delegación de Liturxia convídase a todas as parroquias, na medida das súas posibilidades, para que ese día ofrezan o rezo do Santo Rosario por esta intención.

Na nosa Diocese, Mons. Alfonso Carrasco Rouco, presidirá dita oración no Santuario do Corpiño ás 17,30 horas do 31 de maio.

A continuación celébrase, presidida polo Sr. Bispo, a Eucaristía da Festa da Visitación da Benaventurada Virxe María. TAmén se procederá á bendición do novo órgano de tubos do Santuario do Corpiño.

[Oración para o Sínodo – fieis]     [Oración mariana para o Sínodo]

 

Xornada de formación sobre a Eucaristía

O 23 de maio tivo lugar a última das sesións que durante este curso adicáronse a profundar na Eucaristía da man do licenciado en Teoloxía Litúrxica José Sánchez Piso.

Sánchez Piso fixo notar que a fracción do pan é un intre do rito de comuñón que pode pasar desapercibido: “Cando Xesús di “facede isto en conmemoración miña”, a Igrexa sempre entendeu que non era repetir as palabras, que era facer catro verbos: tomou, bendiciu, partiu e deu. A fracción do pan é un deses catro verbos que configuran o que é unha Misa”. É por iso polo que debe dárselle importancia: “Fracción do pan quere dicir utilidade, pois como inicialmente se empregaba un pan grande facía falta partilo para poder repartilo entre todos. Tamén significa que comungamos todos do mesmo pan, únenos, por iso é tradición. E é un Cristo entregado na cruz, roto, partido por nós na cruz”.

Sánchez Piso sinalou outro aspecto fundamental da celebración que temos moi esquecido: os silencios. “Ao principio, cando vai empezar a Misa, un pouquiño de silencio para ver que imos celebrar. No acto penitencial, un pouquiño de silencio para que nos dea tempo, non digo facer exame de conciencia, pero polo menos para recoñecernos pecadores no noso interior ante Deus. Despois da Palabra de Deus, un pouquiño de silencio para pensar o que se nos acaba de proclamar. E tras a antífona de comuñón, un pouquiño de silencio para rezar”.

Acto de presentación da revista Lvcensia

O pasado 22 de maio presentouse o número 66 da revista que publica a Biblioteca do Seminario, Lvcensia, acto presidido polo Sr. Bispo da diocese, Mons. Alfonso Carrasco e presentado polo reitor do Seminario, D. David Varela.

A primeira intervención correu a cargo do director da revista, D. Gonzalo Fraga, que presentou o novo número:

“A temática deste número abarca distintos temas de historia, arte ou patrimonio. Son temas que nos convidan a valorar a riqueza que nos legaron os nosos antepasa-dos e que disfrutamos. Para aprender a historia hai que coñecela. Por iso, ten sentido que partindo desta historia limitada e no seu ámbito xeográfico, podamos tamén contribuír a unha visión máis ampla da historia. No concepto de historia incluímos as distintas manifestacións de ciencia e da cultura nas súas diversas vertentes. Todo pasado é historia e todo pasado é unha lección para o presente”.

A continuación o graduado en Historia da arte, Adrián Flores, autor do primeiro artigo da revista, presentou o seu traballo:

“Se nos preguntásemos que icono ou imaxe representa mellor ao cristianismo, non habería dúbidas en afirmar que sería Cristo crucificado. No artigo “El crucificado jansenista del clérigo José Mª Padilla” presentamos unha destas imaxes, en especial a doada por Padilla del Águila á Catedral de Lugo no ano 1869 ao seu falecemento. Se nos paramos a mirar esta imaxe con detemento, poderemos con-amornar que as súas características o converten nunha peza especial e podémola distinguir doutros crucificados que teñamos visto. E é que as súas características o enmarcan nunha tipoloxía concreta, a dos crucificados xansenistas. A principal idea do xansenismo era a perda da graza, é dicir, que co pecado orixinal cometido por Adán e Eva no paraíso, a humanidade perdeu o privilexio de ser salvada por Deus e soamente os que actuasen coa graza eficaz, baseada nunha fe e nunha moral estrita, poderían ser salvados ao final das súas vidas”.

E pechou o acto Mons. Alfonso Carrasco Rouco, que se referiu ao feito de que haxa novos estudosos: “é unha razón para a alegría, para nós e para a cidade de Lugo”. E sobre o número de Lvcensia que se presentaba comentou que “está moi envorcado na historia e en moi boa medida nos contextos a nós máis cercanos das nosas parroquias e da nosa arte eclesiástica. A vinculación coa arte eclesiástica e coa historia eclesiástica é natural en Lvcensia, pero é natural tamén na nosa tradición. É a nosa historia real, unha historia mesturada do propio das ciencias humanas e do propio das ciencias eclesiásticas”.

A %d blogueros les gusta esto: