Mes: Xaneiro 2021

Domingo da Palabra de Deus

O ano pasado, o papa Francisco instituíu a celebración do terceiro domingo do Tempo Ordinario como Domingo da Palabra de Deus…

…Para comprender a riqueza que provén dese diálogo constante de Deus co seu pobo.

…Para que a Igrexa reviva o xesto do Resucitado que abre tamén para nós o tesouro da súa Palabra para que podamos anunciar por todo o mundo esta riqueza inesgotable.

…Para que nunca falte a relación decisiva coa Palabra viva que o Señor dirixe á Igrexa, para que poida crecer no amor e no testemuño de fe.

[Materiais]

Infancia misioneira: futuro para os nenos

José Alfaro é un escolapio rioxano misioneiro en Nepal que se dedica ao que el coñece como a “fermosa arte de levantar escolas para a promoción dos máis pobres e pequenos deste mundo”. Vive nunha humilde casa sen electricidade nin auga corrente, sen baño nin teléfono, por decisión persoal, vivindo exactamente igual que a xente que o rodea, comendo o mesmo que eles: un prato de arroz cuxo custo diario é de cincuenta céntimos. Cada día percorre as pequenas e illadas localidades montañosas nepalís, onde viven os máis pobres. Nos últimos anos ampliou o número de escolas para dar cobertura a 3.335 mozos, aínda que, no último ano, debido á crise financeira e sanitaria sufriu grandes recortes. Aínda así, segue adiante. Ten 83 anos.

Primi Vela Goicoechea é unha irmá da Caridade de Santa Ana. En Mira Road, un dos barrios marxinais de Bombai, onde as familias non teñen nada que levar á boca, choran e morren de fame, esta relixiosa foi pioneira no Fogar para Nenas sen Casa Ankur, un proxecto para ofrecer educación e un futuro a nenas sen familia ou de familias desestruturadas. Acolle a 200 menores de entre 5 e 15 anos, rescatadas das rúas ou da escravitude infantil. Nenas que se dedicaban a enganar, roubar, drogarse, prostituírse… Para esta relixiosa zaragozana “Deus espéranos na rúa e esquina do noso barrio, maniféstase, interróganos e cuestiónanos”. Ten 76 anos.

José Luis Pérez Mudarra ten 65 anos. Acaba de xubilarse do seu traballo na Deputación de Lugo. Hai xa tempo que lle roldaba na cabeza a idea de ter unha experiencia misioneira. Proximamente viaxará a Angola onde, entre outros traballos, integrarase nun programa de pre-escolarización de nenos e nenas de entre 3 e 5 anos, coñecido como as Escolinhas Omõla Wasandjuka. A finalidade deste tipo de escolas é a de potenciar o desenvolvemento integral dos nenos, preparalos para a etapa escolar que comeza aos 6 anos e loitar contra a mortalidade infantil, debida á malnutrición e a falta de axeitadas condicións hixiénicas.

Estes son tres exemplos do labor dos misioneiros cos nenos. Ao longo e ancho do noso planeta, a Igrexa realiza un labor subsidiario cos nenos e mozos. Alí onde ningunha autoridade pública quere pisar, atoparemos un misioneiro, realizando un labor de promoción e de xustiza en favor dos pobres da terra.

Este domingo a Igrexa española celebra a Xornada da Infancia Misioneira. Todo o diñeiro recadado nesta campaña irá destinado a proxectos en favor da infancia. Ao dar o noso donativo pensemos: alí onde hai un misioneiro ou unha misioneira, hai un fogar para nenos, un comedor, unha escola, un hospital… hai alguén que os educa, os axuda, promociónaos, dálles para comer, abrázaos e os ama coma se fosen fillos seus. Hai, en definitiva, futuro para a infancia Por que? Porque alí está Deus.

Jesús Santiago

Delegado de Misións da Diocese de Lugo

Infancia Misioneira 2021

A Xornada da Infancia Misioneira celébrase en España o 17 de xaneiro, segundo domingo do tempo ordinario.

Infancia Misioneira é unha rede internacional de nenos que, coa súa oración e achegas económicas, axudan aos misioneiros no seu traballo coa infancia. Con esta Obra Pontificia, os nenos fanse protagonistas da misión e apoian aos misioneiros para que máis de catro millóns de nenos nas misións poidan acceder á educación, a saúde, a protección da vida, e a fe.

E todo como froito dun proceso de formación misioneira.

O diñeiro recadado en todo o mundo pasa a formar parte dun Fondo Universal de Solidariedade, desde o que se distribúe para proxectos infantís das 1.115 dioceses que son consideradas Territorios de Misión. En 2020 financiáronse 2.800 proxectos que lograron que millóns de nenos:

  • Teñan un refuxio onde vivir

  • Poidan comer e xogar e non teñan que traballar

  • Reciban catequese e saiban que son queridos por Xesús

  • Teñan medicamentos e alguén que lles cure

  • Poidan aprender a ler, teñan unha escola e libros

  • E aprendan a ser eles tamén misioneiros

[Materiais]

Mans Unidas Lugo doa unha cesta de Nadal e 100 máscaras ao Comedor San Froilán

No mes de decembro Mans Unidas Lugo sorteaba unha cesta de Nadal. O número premiado debería coincidir cos tres últimos números do premio gordo da Lotaría Nacional do 22 de decembro e no caso de que quedase deserto o premio nese sorteo, debería de coincidir coas tres últimas cifras do sorteo da ONCE do 31 de decembro. Dado que nos dous sorteos o premio quedou deserto, Mans Unidas Lugo, por decisión das súas voluntarias e do equipo directivo, acordou doar o contido da cesta ao Comedor Diocesano de San Froilán. E tamén se fixo unha doazón de 100 máscaras hixiénicas. A entrega fíxose ás Fillas da Caridade de San Vicente de Paúl, que se encargan do Comedor San Froilán.

Os donativos obtidos da venda das rifas, irán destinados aos proxectos que Mans Unidas Lugo leva a cabo nos países máis desfavorecidos economicamente.

Un “adeus” e unha “benvida”

Adeus ao ano 2020 e benvido o 2021 que acabamos de estrear.

Boa ocasión para reflexionar sobre o “misterio do tempo”, que corre veloz e inexorable.

O tempo é un agasallo que nos fai Deus. Agradecémosllo de corazón. Pero preguntámonos: por que, sendo o tempo un ben por todos apetecido, Deus dánolo “racionado”?.

Talvez sírvanos de resposta a seguinte comparación: boa é a noite que aproveitamos para descansar. Con todo, mellor é o día, que nos serve para gañar o sustento. Por iso esperamos a aurora, precursora do día, aínda que a súa chegada obríguenos a despedir a noite.

Bo é o tempo, que nos permite realizarnos como persoas. Pero máis valiosa é a eternidade, que nos permitirá ver a Deus “cara a cara”.

No tempo, esperamos. – Na eternidade, posuiremos.

O tempo é mudable e limitado. – A eternidade é inmutable e permanente.

No tempo corremos o risco de perdernos. – Na eternidade, a seguridade é plena.

O tempo é un espazo para merecer. – A eternidade será un gozar para sempre.

Hai que mirar sempre adiante, pero sen deixar de mirar o que queda atrás, porque “a historia é mestra da vida”, e a historia pertence ao pasado.

No pasado escribimos moitas páxinas da nosa vida: unhas brancas e fermosas; outras grises e escuras; quen sabe se tamén algunhas negras e feas. Pero as máis importantes son as que aínda nos quedan por escribir. Unha delas é a do ano 2021, que nos regala Deus.

Deste novo ano podemos facer unha páxina fermosa ou unha páxina horrorosa. Todo depende da nosa vontade. Contamos co que nos ensina o Señor, cuxa doutrina é a luz que ilumina o noso camiñar. Contamos tamén coa súa graza, que nos axuda a superar as dificultades. E contamos coa voz da conciencia, que aproba o noso bo facer, e reproba os nosos incorrectos comportamentos.

Que nos falta?. Decidirnos e botar a andar. Pois ao choio! Para que o ano 2021 resulte a páxina máis bela da nosa vida aos ollos de Deus e dos homes.

Poñamos da nosa parte todo o que está nas nosas mans, e o demais o porá o Señor.

Indalecio Gómez

Cóengo da Catedral de Lugo

[Artículo en castellano]

A %d blogueros les gusta esto: