Vida e actualidade da Diocese de Lugo
O Centro de Orientación Familiar Diocesano organiza unha charla coa psicóloga Cristina Bandín, sobre como mellorar o matrimonio ou noivado: “7 claves que axudan a vivir en parella”.
Día: Venres 29 de maio de 2020
Hora: Ás 19:00 pm.
Plataforma: app Jitsi Meet.
É de toda xustiza que as familias dos miles de mortos pola pandemia teñan un protagonismo especial o día 31 de maio, xornada “enxugar as bágoas”, sen que por iso apartemos a nosa atención a todos os accidentados na estrada ou perderon a un ser querido nun accidente de circulación.
Esta é unha xornada para lembrar a quen viven doloridos debido a un accidente de tráfico, ou como está a suceder este ano pola pandemia do coronavirus. Dor acrecentada ao non poder acompañar nos últimos momentos aos seres queridos nin poderlles celebrar os funerais na igrexa nin acompañalos ao cemiterio, rodeados polos familiares e amigos.
A caridade cristiá impídenos pasar de longo á vista dun irmán noso malferido no camiño, senón, curar as súas feridas e axudalo a recuperarse, aínda que para iso teñamos que investir tempo e diñeiro (Lc 10, 29-37).
Este ano celébrase só a vixilia, que será na Parroquia de San Francisco Xavier o sábado 30 ás 9 da noite. Só poderá usarse o 50% do aforo do templo: 150 persoas
A crise sanitaria fixo ver con máis confianza e ilusión os proxectos e iniciativas do Congreso do Laicado celebrado a comezos de ano. O soño dun Pentecoste renovado na Igrexa será realidade incorporando en todas as accións un estilo de traballo pastoral marcado pola sinodalidade e o discernimento.
O pos-congreso é un camiño aberto e depende de bispos, sacerdotes, relixiosos, e laicos. Este proceso agora ten unha clara continuidade. No Congreso recibiuse o reto de ser unha Igrexa en saída, que toma conciencia de Pobo de Deus e da necesidade de ir ó encontro dos demais, deixándose tocar pola realidade do noso tempo e sentíndose parte do mundo.
Esta tempada oímos moitas veces a palabra «asintomático», referida a aquelas persoas que se contaxiaron do virus, pero non tiveron síntomas e que pasaron a enfermidade de maneira satisfactoria e sen consecuencias.
Pero o que vale para o virus, non é bo para a vida cristiá. Que un cristián non dea síntomas da súa fe en Xesucristo non é normal. Se dicimos que somos cristiáns, pero a presenza, teórica, de Xesucristo na nosa vida non produce ningún síntoma que poida ser percibido (en primeiro lugar, por nós mesmos e despois polos demais), mal vai a cousa.
Por iso non nos podemos enganar. No caso do coronavirus pódese pasar a enfermidade de xeito asintomático. Pero se os cristiáns non mostramos síntomas da nosa condición, temos que facer unha profunda reflexión para non seguir vivindo nunha mentira e deixar de perder o tempo.
É certo que ás veces, desde a Igrexa, aferrámonos a calquera vestixio que mostre un mínimo de vida cristiá e que xustifique moitas das cousas que facemos os curas. Pero a realidade é que tamén isto é un autoengano.
Pero do mesmo xeito, tamén digo que esta ten que ser unha ocasión para purificar a nosa condición de bautizados, aínda que isto supoña empezar de cero. Temos que chegar a ser cristiáns que dean síntomas de que Cristo habita en nós ou non seremos nada. Cumprir coas tradicións só por cumprir xa só serve para que as estuden os antropólogos culturais, pero para nada máis.
Nos días pasados dicía que o coronavirus acelerou aínda máis un proceso de enfraquecemento da vida cristiá que xa avanzaba a bo ritmo en Occidente. Sígoo dicindo e cada vez máis convencido. Moitos templos xa só abrirán para os funerais e o día da festa da parroquia no mellor dos casos.
Temos que revitalizar as consecuencias de ser fillos adoptivos de Deus polo Bautismo. Temos que superar o medo e a vergoña a actuar e pensar como verdadeiros fillos de Deus. Non é calquera cousa, é, sen dúbida, a mellor das opcións: gozar da presenza de Deus e sabernos salvados para toda a eternidade polo seu Fillo Xesucristo.
Esta é a miña reflexión aos poucos días da gran solemnidade de Pentecoste que pon fin aos 50 días da Pascua. Xesús non nos deixa sós, non marcha para desentenderse de nós, senón nos que envía ao Espírito Santo defensor, que boa falta nos fai ante este desánimo do noso pobre espírito persoal.
Miguel Ángel Álvarez
Párroco da Fonsagrada
A iniciativa do Bispo de Lugo, Mons. Alfonso Carrasco Rouco, o vindeiro 18 de xuño, ás 19 h, a Catedral de Lugo acollerá unha Misa Funeral polo eterno descanso dos falecidos durante a corentena imposta pola covid-19.
“Un funeral é unha celebración na que facemos verdade que a morte foi situada por Xesucristo no seu lugar e que, por tanto, non ten a última palabra sobre a persoa”, asegurou Mons. Carrasco. Con esta conciencia, a Diocese de Lugo acolleu a invitación do prelado e anima a todos os seus membros a participar nesta solemne celebración, presencialmente ou desde as súas casas ou parroquias.