Evanxelizar e eucaristizar vivencialmente na Catedral de Lugo

O Evanxeo vivo

Dous cursos levamos dúas irmás Misioneiras Eucarísticas na Catedral de Lugo, no espazo do encontro con Xesús eucaristía exposto no altar maior.

San Manuel dicía: «no Evanxeo coñecémolo, e no misterio da Eucaristía, relacionámonos con El». Para evanxelizar é fundamental vivir sen rupturas a relación entre Evanxeo e Eucaristía; así, as dúas realidades convértense en «Evanxeo vivo».

O Espírito que o Señor infunde nos nosos corazóns (cf. Rom 5) é quen nos introduce á verdade do Evanxeo, da presenza de Deus e da súa acción salvífica.

Os tres alicerces do noso labor

A acollida, desde a pedagoxía de Xesús, que acolle persoalmente. Sexa peregrino, adorador, un grupo apostólico ou un turista, a todos ten que chegar o Evanxeo. A catedral ten vida e todos deben notala, para poder responder desde aí, cunha inclinación de cabeza ou unha oración ante o Santísimo, cun xesto ou unha admiración ante a arte que presencian.

A amizade é a ferramenta máis valiosa que temos na posmodernidade para conectar coas persoas. Pola Catedral pasa moita xente coa súa historia persoal. Tentamos conectar con eles e facer un seguimento amigable, presentándolles a Xesús.

A presenza viva: nunha Catedral diferente a todas, con pedras vivas que nos falan de Xesús, tentamos espertar esa sensibilidade eucarística desde a liturxia e o silencio.

O Evanxeo polo camiño eucarístico

San Manuel ensinaba que se chega a un encontro co Evanxeo por medio da Eucaristía; porque, entrando nunha relación profunda co Señor, sente a necesidade de buscalo e seguilo.

Na Catedral, acompañadas pola exposición permanente do Santísimo, procuramos, evanxelizar por medio da Eucaristía.

Irmás Esther e Mónica

Misioneiras Eucarísticas de Nazaret

Charla de Ana López Castaño sobre a súa experiencia como misioneira

O 28 de outubro a misioneira segrar vicenciana Ana López Castaño deu a charla titulada “Como vivir a misión hoxe?”. Condensou os 12 anos de experiencia en Bolivia e Honduras achegando 3 claves:

– Esquecerse dun mesmo. Se para describir a colaboración que un fai nas misións, na Parroquia… inclúense as expresións “Eu…, para min….” hai que revisar a actitude.

– Descóbrese a apertura ao outro, algo necesario nun mundo no que cada vez máis estamos pechándonos a realidades como as migracións, a soidade dos maiores.

– Abrirse a outras ideas en vez de refuxiarse en que “sempre se fixo así”

E hai outros 3 puntos necesarios para levar adiante o anterior:

– felicidade e alegría profundas

– comunidade

– oración

Finalmente, Ana López Castaño fixo un chamamento para estar pendentes de Bolivia, ao bordo da guerra civil, e de Honduras, que tampouco pasa por un bo momento social.

Da Fonsagrada a México

O papa Francisco instituíu este outubro como Mes Misioneiro Extraordinario. Na Fonsagrada temos unha misioneira saída destas terras.

Esther Fernández López naceu en Villagocende, parroquia de San Martín de Suarna, no ano 1954, nunha familia cristiá, como a maioría das da época, na que destacaba a fe do seu pai Armando. Esther é a maior de catro irmáns.

Segundo contaba ela mesma, durante as súas vacacións no verán deste ano, desde moi nena sentiu desexos de consagrar a súa vida como relixiosa, aínda que ao mesmo tempo lle gustaba a vida matrimonial; por iso, sempre lle pedía ao Señor nas súas oracións que lle concedese un matrimonio como o dos seus pais.

Na cidade de Lugo estuda o bacharelato. Alí é onde coñece algunhas congregacións relixiosas e é cando se pensa máis fortemente na súa vocación relixiosa. Pero non lle convence ningún dos carismas destas congregacións. Fala o tema con D. Ramón, o sacerdote da súa parroquia, e este coméntalle que hai unha congregación bastante recente en Palencia, fundada por un bispo (que agora é santo: San Manuel), cuxo carisma é misioneiro e catequético.

Ao mesmo tempo que considera a vida relixiosa segue tamén pensando no matrimonio. Pero un día fai o seguinte razoamento: é bonito o amor entre un home e unha muller, pero un día terminará, en cambio o amor a/de Xesucristo será para sempre. Así é como Esther entra na congregación das Misioneiras Eucarísticas de Nazaret.

A maior parte da súa vida como Misioneira Eucarística pasouna no estranxeiro, concretamente en Latinoamérica, que é onde ela se atopa realmente a gusto. Primeiro en Venezuela, despois en Arxentina e agora en México estes últimos 20 anos.

As Misioneiras Eucarísticas de Nazaret están presentes en España (cunha pequena comunidade tamén en Lugo), Portugal, Italia, Perú, Ecuador, Venezuela, México, Arxentina e Cuba.

Na súa misión actual en México, concretamente na Diocese de Tacámbaro, Esther e as irmás da súa comunidade, de acordo co carisma da súa congregación, viven e proclaman o misterio eucarístico anunciando a aquelas xentes a vida que brota da Eucaristía, sacrificio, memorial, comuñón e presenza permanente, cunha dimensión reparadora. Forman e estenden os grupos laicos da Unión Eucarística Reparadora (UNER), Obra fundada por San Manuel González García. Ademais, dedícanse ao coidado do culto eucarístico na Catedral da súa Diocese e á catequese dos máis de 350 nenos que teñen nas parroquias nas que colaboran.

Miguel Ángel Álvarez Pérez

Párroco da Fonsagrada

Conferencia de Ana López Castaño sobre a misión

O luns 28 de outubro a misioneira segrar vicenciana Ana López Castaño pronuncia a conferencia titulada “Como vivir a misión hoxe?”. Será no salón de actos do Seminario Diocesano ás 20 h. O acto está organizado pola Delegación Diocesana de Misións dentro das actividades programadas con motivo da celebración do Mes Misioneiro Extraordinario..

 Ana López Castaño estivo 12 anos nas misións, primeiro en Bolivia e os últimos anos en Honduras.

Xornada das persoas sen fogar

O 27 de outubro é a Xornada das persoas sen fogar problema que se agravou nos últimos anos e que ten as súas raíces nun modelo socioeconómico xerador de descarte e expulsións, e que ten o seu maior impacto nas persoas sen fogar.

Son máis de 40.000 persoas as que seguen estando en situación de sen fogar en todo o territorio español. A estas engádense os miles de familias afectadas por algún dos 59.671 desafiuzamentos que se realizaron en 2018 en toda España, un 62,5% deles tiñan unha vivenda en aluguer e outro 31,7% dos casos derivan de execucións hipotecarias.

Cáritas propón liberarse de prexuízos e medos, e aproximarse á realidade do sinhogarismo, sobre todo ás persoas que o sofren, entendendo a súa situación como unha vulneración de dereitos humanos e de dignidade que ten solución.

Na campaña deste ano destaca o rostro dunha muller, dado que sofren maior invisibilidade e vulnerabilidade nas situacións de sen fogar.

[Materiais]

A %d blogueros les gusta esto: