350 anos dunha gran festa

Marcos Calles

A cidade de Lugo, se por algo se caracteriza, ademais do seu profundo espírito traballador, é pola magnitude da celebración das súas festividades. Proba diso é a secular tradición das festas do patrón da cidade, San Froilán, que outubro tras outubro, reúnen a xente de toda España para gozalas. O século XXI non fixo senón referendar esta verdade, cun Arde Lucus que todos os meses de xuño atrae a miles de turistas desexosos de compartir ese espírito festivo, tan propio dos lucenses.

A chegada masiva de xente de fóra da cidade para celebrar festas ten, xunto coas de San Froilán, o seu punto de partida nas festas do Corpus Christi e, máis concretamente, o domingo posterior á festividade do Corpus, coa celebración da Ofrenda do Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento (sempre exposto na Capela Maior da Basílica de Lugo).

Un repaso aos principais festexos acontecidos ese día, ao longo do primeiro terzo do século XX, permítenos revivir esas primeiras exhibicións de avións, como a celebrada o domingo da Ofrenda, un 18 de xuño de 1911, na zona de Montirón, ante máis de 15.000 persoas, que foron testemuñas dun breve voo, de pouco máis dun minuto, que terminou co piloto, Benito Loygorri, estrelándose nos campos de centeo das aforas de Lugo, aínda que afortunadamente saíu con vida.

A Ofrenda do Reino de Galicia ao Santísimo Sacramento engloba, como poucas cerimonias, un carácter relixioso e civil. Este feito tivo os seus inicios o 1 de marzo de 1669, cando os sete representantes das capitais do Reino de Galicia, incluíron a condición da cerimonia, dentro do donativo de 30.000 ducados, para colocar catro luces máis diante do Santísimo. Ese domingo posterior ao Corpus foi, e segue sendo, un día onde a música alagaba as rúas, con bandas como a de Isabel a Católica, Municipal de Lugo ou Municipal de Ribadeo en 1914, ou a de Infantaría de Mariña, en 1912, ano no que os fogos artificiais asombraron aos lucenses co uso dunha traca de máis de 500 metros, ou 25 tipos distintos de pirotecnia, que precederon os fastuosos bailes que se celebraban ese domingo da Ofrenda, no salón do Casino, a partir das 11 da noite.

Na década dos anos vinte, Lugo foi testemuña de chegadas masivas de xente o domingo da Ofrenda. En 1923, a cidade engalanouse para recibir a miles de peregrinos chegados de Santiago de Compostela, Ferrol ou Betanzos. A chamada realizada polo sacerdote Alfredo Lorenzo López, callou tamén na provincia lucense, onde vilas como Sarria enviaron “máis de seiscentas persoas, que viñeron en tren especial e advertíase a presenza de moitas señoras das máis distinguidas daquela vila”. En 1924, os miles de peregrinos que chegaban a Lugo, son lembrados desfilando polas rúas cantando o Himno do Santo Cristo de Limpias, acompañados en todo momento por bandas municipais e orquestras de toda Galicia.

O vindeiro 30 de xuño a nosa cidade será testemuña, na súa Catedral, do 350 aniversario dunha cerimonia dun solemne carácter devocional cara ao Santísimo Sacramento, tan propio da identidade cristiá da Diocese de Lugo, pero que tamén engloba ao resto da cidade, como o demostran os festexos antes citados, e a interminable choiva de flores que acompaña, ano tras ano, a procesión posterior á Ofrenda polas milenarias rúas de Lugo, a Cidade do Sacramento.

Marcos G. Calles Lombao

Doutorando en Historia da Arte na U.S.C.

[Artículo en castellano]

Exercicios espirituais en Sobrado dos Monxes e Santiago

Entre o venres 22 e o domingo 24 de marzo as Delegacións de Apostolado Segrar de Lugo e Santiago organizan exercicios espirituais no Mosteiro de Sobrado dos Monxes.

Comezan o venres 22 ás 18 h, momento da acollida; ás 19h faise oración de vésperas coa comunidade de monxes. Están impartidos polo prior Carlos G. Cuartango. Estes exercicios para movementos e asociacións de apostolado segrar tamén están abertos a laicos non asociados, matrimonios, mozos, profesorado de relixión e todo cristián laico que busque encontrarse con Deus.

Máis información: laicos@diocesisdelugo.org

E entre o venres 5 de abril ás 19:30 h e o domingo 7 ás 18:30 será a Casa de Exercicios de Santiago de Compostela a que acolla os Exercicios Espirituais.

 Información: javierporro@archicompostela.org

O Seminario, misión de todos

O Seminario é cousa de todos os días porque o Señor pode chamar en calquera momento, por iso debemos ter sempre presente a intención vocacional nas nosas oracións.

Ademais, xa nolo di a propio lema deste ano «O Seminario misión de todos», e podemos engadir «e de todos os días».

Hai un tema que me preocupa desde hai tempo, pero agora que estou na zona rural, moito máis. Refírome ao crecente despoboamento e o incumprimento da taxa de substitución xeracional que afecta a toda España e máis en concreto ao mundo rural. Isto tamén afecta ás vocacións sacerdotais, que distan moito tamén da substitución xeracional dos sacerdotes. Á mantenta disto no artigo “La tasa de reemplazo sacerdotal” explícase moi ben como está a situación en España.

Tanto para a substitución xeracional como para superar a crise de demográfica, non basta cunhas simples decisións políticas ou uns poucos euros de axuda por neno nado. Hai uns días xa mencionaba que se necesita un cambio moi profundo na mentalidade de todos. O mesmo podemos dicir das vocacións sacerdotais. Non se arranxa, como din algúns, coa abolición da norma do celibato. Noutras confesións cristiás non a teñen e tamén están escasos de vocacións.

Que uns pais teñan fillos e que uns mozos entreguen a súa vida ao sacerdocio é só cuestión de xenerosidade. Non depende de diñeiro nin doutras historias. Só trátase de xenerosidade e máis xenerosidade, de renunciar á miña eu persoal dun modo case absoluto, en favor dos demais.

O Seminario de Lugo

Pois segue vivo. Foron caendo moitos de España, sobre todo seminarios menores (onde os mozos estudan ESO e BAC), pero o de Lugo aí está. Cuns números moi xustos, do mesmo xeito que tamén sobrevive cuns números moi xustos o colexio da Fonsagrada e o Instituto, como me imaxino que tamén lles sucederá aos demais centros de ensino dos concellos limítrofes.

A axuda ao Seminario

Como o Seminario é misión de todos, a todos correspóndenos concretar toda a axuda que podamos achegar.

-O primeiro que podemos facer polo Seminario e as vocacións é orar. Orar «dono da mies para que envíe obreiros ao seu mies» como o mesmo dinos.

-En segundo lugar, está a axuda económica. Hai seminaristas que o necesitan e o Seminario é unha casa moi grande e ten moitos gastos. Ademais, do Seminario servímonos moitas veces todos os diocesanos ao longo do ano para reunións, conferencias, encontros etc.

-Por último, valorando o don da fe e os sacramentos que nos ofrece a Igrexa para a nosa salvación. Se a Eucaristía é importante para nós entón valoraremos o ministerio dos sacerdotes e sentirémonos próximos ao seminario e responsables de todo o que nel sucede.

Na web do Seminario podedes ver algo da súa realidade. Tamén vos convido a seguir a vida do Seminario nas redes sociais. É outra forma de estar preto.

Miguel Ángel Álvarez

Párroco da Fonsagrada

[Artigo orixinal]

Día do Seminario

Este ano o Día do Seminario celébrase baixo o lema “O Seminario, misión de todos”. Porque todos somos responsables da pastoral da chamada, de ser vehículo en mans de Deus para que outros poidan oír, sen medo a equivocarse, a misión concreta que Deus puxo nas súas mans. O sacerdocio é un ministerio indispensable na Igrexa. Deus chama aos seus sacerdotes en determinados contextos humanos e eclesiais que os marcarán e caracterizarán; e Deus mesmo envía a estes ministros ordenados ao servizo do Evanxeo do seu Fillo.

O domingo 17 de marzo de 20:15 h a 21:15h na Capela Maior do Seminario (acceso exterior desde o xardín da fachada principal) rézanse ante o Santísimo Sacramento as II Vésperas do domingo, cunha intención especial polas vocacións.

O luns 18 de marzo celébrase na Catedral a Vixilia PRO SEMINARIO (Adoración Nocturna).

[Materiais da Conferencia Episcopal]

A %d blogueros les gusta esto: