O encontro diocesano ao comezo do Ano Litúrxico terá lugar en Silleda-Corpiño o vindeiro 3 de decembro co seguinte programa:
11:00. Acollida, oración e desenvolvemento do tema: “Igrexa en camiño. Testemuños para a misión”. Lugar: Salón parroquial, casa reitoral de Silleda
12:30. Descanso
13:00. Celebración penitencial na igrexa parroquial de Silleda
14:15. Comida fraternal.
17:00. Eucaristía no Santuario do Corpiño
É unha ocasión para reflexionar e orar xuntos, vivir e sentir como Igrexa e coa Igrexa.
A comida será nun restaurante de Silleda e o prezo do menú é de 15 euros; tamén desde Lugo ponse un servizo de autobús, o seu prezo é de dez euros, con saída ás 9:30 da mañá desde a Praza de Bretaña e regreso ao final do encontro.
É necesario apuntarse para a comida e o autobús antes do 1 de decembro nos teléfonos 982 21 42 65, zona de Pontevedra 639 45 49 47.
Dúas veces ao ano as Delegacións de Mocidade das cinco dioceses galegas manteñen un encontro para programar actividades conxuntamente, valorar o feito e apoiarse entre si. Unha desas reunións foi o 29 de novembro en Lugo: estivo presidida polo Bispo da Diocese Mons. Alfonso Carrasco, revisouse o programa de formación de líderes evanxelizadores que está en marcha, GEN, e viuse a programación da Xornada Mundial da Xuventude en Panamá, a peregrinación a Fátima e actividades que se farán durante o verán.
Se o domingo pasado terminaba un ano, necesariamente este domingo temos que comezar outro. Estamos, por tanto, ao comezo do Ano Litúrxico.
Non podemos esquecernos do significado que ten para nós o ano cristián. Trátase de facer o camiño da nosa vida seguindo os pasos de Xesucristo. Para iso temos por diante 365 días para contemplar os misterios da vida de Xesucristo e infinitude de oportunidades para deixarnos santificar por El.
Comezamos así este novo ano, preparando o camiño para o que vai vir, para que despois sexa El mesmo quen nos vaia marcando o camiño que nos leve á casa do Pai.
Este ano, as catro semanas de Advento vense reducidas a tres, porque a Noiteboa será un luns. Así que teremos que aplicarnos máis para ter a nosa alma a punto e limpa para acoller ao Mesías esperado.
Dispómonos para celebrar o comezo da nosa salvación. Xesucristo asumiu, desde o minuto cero, dun modo perfecto toda a natureza humana. Deus non quixo que nada do humano lle resultase alleo. Por iso, desde o momento mesmo da encarnación, co anuncio do anxo, comezou a súa tarefa salvífica da humanidade. Nese intre empezou a sentir o mesmo que calquera persoa. Xesucristo non escatimou ningún esforzo para experimentar, con todas as consecuencias, as alegrías e os sufrimentos dos homes aos que veu salvar.
O mércores 28 de novembro ás 18:30h na aula Magna do Seminario de Lugo terá lugar a presentación do número 57 da revista Lvcensia. O acto estará presidido polo sr. Bispo D. Alfonso Carrasco, o director da publicación D. Gonzalo Fraga e o reitor do Seminario D. David Varela. O colaborador convidado é o arquitecto José Angel Santos Ferro que presentará o seu artigo “Orixe, evolución e reconstrución do Priorado Santiaguista de Vilar de Donas”.
Outros contidos da revista versan sobre os conventos franciscanos da Diocese lucense, o portal Maior de Santa María de Lugo, Bocamaos (Vilacendoi), a actividade animal como variable predictora nas explotacións intensivas de produción de leitóns, a actividade científica do matemático José Rodríguez González, estudo biobibliográfico de Jesús Rodríguez López, médico lucense e cofundador da Academia Galega, descrición de Gustavo Freire Penelas e as publicacións periódicas do século XVIII na Biblioteca do Seminario de Lugo. Na sección de Texto ofrécese un documento inédito sobre “As derradeiras vontades dos señores de Castroverde”.
As últimas páxinas de Lvcensia adícanse á recensión de lecturas de recente publicación.
Os asistentes ao acto serán obsequiados cun exemplar da revista.
Por enésima vez coa Relixión a voltas. Xa tocaba. Refírome á materia de Relixión na escola. E cinguireime á materia de Relixión Católica, non por exclusivismo, senón por proximidade académica, vivencial e emocional.
Os que levamos varias décadas nisto do ensino da Relixión pasamos por distintas e variadas experiencias profesionais, algunhas curiosas, todas apaixonantes.
Sabemos que a lexislación actual ampara a presenza da materia de Relixión nas distintas etapas educativas. Sabemos tamén que non só ampara á Católica. Sabemos que este feito xurídico vén reflectir unha demanda social que, aínda co paso do tempo…e coa que “foi caendo” mantense en niveis máis que aceptables.
Tivemos que ir pasando por diversas etapas. Houbo “materia espello”… en ocasións… en ocasións, non. Computou a materia de Relixión para medias e demais cuestións de ámbito administrativo, en ocasións, e en ocasións non.
Podiamos cantar aquí as virtudes sociorrelacionais da materia; podiamos falar de que transmite valores, cultura histórica…; podiamos falar da solidariedade e empatía que emana da Relixión… e estariamos a dicir cousas asisadas e axustadas á realidade.
Poderiamos seguir coa listaxe dicindo que a Relixión contribúe a responder ás grandes cuestións da existencia humana… quen somos, de onde vimos, onde imos? e, permítanme que traia a memoria ao coñecido grupo galego Siniestro total, que tantas veces nos deleitou con esta suxestiva e antropolóxica canción do seu álbum Menos mal que nos queda Portugal.
Poderiamos dicir tamén que a Relixión na escola favorece o crecemento persoal, que contribúe á creación dunha sociedade máis xusta, que axuda a unha mellor comprensión da nosa cultura, a nosa historia e a nosa sociedade.
Poderiamos dicir todo iso e dicímolo. E dicimos ademais que, guste máis ou menos, a relixión, todas e cada unha, han ir formando parte do camiño histórico da humanidade. Que postos a rastrexar as distintas épocas históricas e culturas que en el mundo han sido, -por citar agora a un clásico, frade para máis inri-, a relixión aparece como un fenómeno universal no espazo e no tempo.
É digno de non estudarse con seriedade académica tal fenómeno como o que vimos describindo? Parece razoable que ao alumnado español non lle caiba a posibilidade de enfrontarse academicamente ao fenómeno relixioso dentro dunha materia equiparable ao resto de materias fundamentais, tal e como reza a lexislación?
(Art.II Acordos Igrexa-Estado 1979).
Os nosos veciños portugueses, aínda sumidos en pleno rescate por parte da U.E. conseguiron un aumento envexable no que toca a calidade educativa. Preguntámonos, prescindiron da Relixión nas reformas levadas a cabo e que tanto éxito obxectivo conseguiron?. Pois non.
Viaxemos agora até o norte de Europa. A tan envexada Finlandia, polo seu sistema educativo desbordante de calidade, aínda que non só por iso. En Finlandia, poderiamos supor que dada a calidade do sistema educativo, a Relixión non está na escola de ningunha maneira -desculpen o ton irónico-. Pois, non. A Relixión está presente en todas e cada unha das etapas educativas: desde infantil, unha ou dúas horas semanais, pasando polo ensino obrigatorio, entre unha e tres horas semanais, até a postobrigatoria -preuniversitaria- unha hora semanal. Se nos achegamos á Europa da U.E. a práctica totalidade dos Estados contan nos seus currículos de ensino coa materia de Relixión.
