Conferencia de Miguel Sebastián

 
Conferencia de Miguel Sebastián nas Xornadas Abertas de Teoloxía de Lugo
 
Se quen pide a eutanasia deixa de sufrir, xa non a pediría. Algo que si está pedindo é solidariedade, cercanía. Polo tanto, o ideal é que vexa que o mal da enfermidade encerra un ben máis grande: pódese vivir esa mala situación en comuñón con Cristo, é unha ocasión para que creza o amor dos que rodean ao enfermo.

A malicia moral da eutanasia está en que se rexeita o amor a si mesmo e vaise contra a xustiza e a caridade cos demais (quito de enmedio os dons que a través de Deus dá a outros a través da miña persoa).

Un non pode darse a vida a si mesmo, non podemos poñernos no lugar de Deus. Se algún científico quixese ter poder de dar vida, tamén tería que cargar cunha gran responsabilidade, a que si asume Deus.

De ver a vida como algo sagrado pasouse a vela como algo con maior ou menor calidade. Esta aplícase ás cousas e aos procedementos, non as persoas. Si podemos falar de condicións de vida e son boas cando unha persoa é alguén para alguén.

Canto vale unha persoa? O que a súa presenza provoca en Xesucristo, no seu amor pola humanidade.

Que é a saúde?: un estado no que a persoa ten o mellor nivel posible para desenvolver o seu proxecto vital.

Dor: axuda da natureza para avisar que algo non funciona.

Función da Medicina: prestar axuda, non só polos coñecementos médicos do experto, senón dando unha resposta humana.

Información ao paciente: Como o paciente é quen debe ter a derradeira decisión, ao ser el o dono da súa enfermidade. E a decisión tomarase tras ser debidamente informado, nun clima humano.

[Bajar la Conferencia de Miguel Sebastián]

A %d blogueros les gusta esto: